februari 2008
Van de grond
Nog altijd gelest door een lied van de grond
hingen de takken al laag in het najaar
Bedruppelde webben trokken het bos door
en vingen wat klein was en vleugeltjes had
De idyllische dood van detail en nuance
maakte weer plaats voor het egale witte
geschitter van sneeuw op een winterse
wolkloze windstille weide
Als het maar klonk en als het maar
waar was, en je het zag als je begreep
dat het geen vorm en geen naam had
Dan kwam het pas los en werd aarde
Dan lag er pas goud op het water
Dan brak pas glinster de klomp.
‘Van de grond’ zal worden opgenomen in Het violette uur, de eerstvolgende bundel van Pieter Boskma, die in mei verschijnt bij uitgeverij Prometheus.
Auteursrechtelijk beschermd