De Nieuwe Gids. Jaargang 25

[p. 126]

Sering, brem, regen.

Waar dit de leste tooi, dien Mei zich koor?

Kon haar die bleeke kleur het best bevallen,

Dat flauwe blauw, zooals, na 't schettrend schallen

Van alle tonen in 't gemengde koor,

Zoo schoon een zang zich in één toon verloor,

Waar als in vree al strijd kwam weg te vallen?

Of dacht zij: de sering mocht 't minst misvallen

Als rouwdracht om al 't schoon, dat ging te loor?

Alleen de brem staat nog in gelen gloed,

Dat, wie haar flikk'ren ziet aan 't eind der lanen,

En waar' hij wat verdwaald, hij mocht haar wanen

Een wacht-vuur van een roovren-troep verwoed.

Maar wie daar ziet de blauwe en gouden regen
Denkt: 't is Mei's wee, in tranen neergezegen.

HEIN BOEKEN.

30 Mei 1910.