Nephtunis Zee-wagen
(1671)–Anoniem Nephtunis Zee-wagen–
AuteursrechtvrijStemme: Tromper Marin.
WAt een groote vreughde,
Siet men in het landt,
Nu ons Godt verbonde,
Heeft met Engelandt,
En Vranckrijck en Deen,
Sijn nu te samen een,
Door de Vreede// Die Godt heede,
| |
[pagina 90]
| |
Gaf gemeen.
Na dat Mars sijn Standaert,
Hadde neer geplant,
In het hart der Britten,
Tegen Engelandt,
Saghmen Vlooten, Kielen,
Oorlogh-Schepen zwaer,
Met veel Zielen// Daer vernielen,
Twee, drie Iaer.
Men bad God de Heere
Met een groot ootmoet,
Dat hy wilde keeren
Van ons d’Oorloghs-Roed’,
Men hielt bede-dagen,
Dat de Heer dees moordt
Wilde enden// En d’ellenden,
‘t Is verhoort.
Na verscheyden Brieven
Gins, heen ende weer,
Is breda gekoren
Tot een Vre’e tracteer,
Daer de Ambassaden
Quamen met behaegh,
Maer ‘t tracteeren, Met de Heeren
Ginck seer traegh.
Daer op gaf Victory
Ons den Heere goet,
Soo dat doen de Vreede
Kreegh een beter spoet,
Want in korten tijdt
Beweeghde Godt het hart,
Dat de Vreede, Quam ter Steede,
Voor de smart.
Stracks de Ambassade
Trocken yder heen,
Om Ratificatie,
Teeckeningh met een,
d’Engels Ambassade
Den Heer Coventry,
Die quam heede, Met de Vreede,
Weder bly.
Als men hem sagh komen
| |
[pagina 91]
| |
Weder in Breda,
Heeft men hem ontfangen
Met verheugingh dra,
Met soo riep hy Vreede,
Vreede met geneught,
Mans en Vrouwe// Ionck en Ouwe,
‘t Was verheugt.
In ‘t kort d’Ambassade,
Quamen by malkaer,
Wisselden haer brieven,
Teyckeningen klaer,
De Ratificatiers
Waren daer gelijck,
So dat de Vreede// Daer nam steede,
In’t publijck.
Doe soo gingh men sweere
Voor de Heer ons Godt,
Dat men soude houden
Eeuwigh sonder spot,
De accordatie
En beslooten Vreed’,
Daer op d’Heeren// Na begeeren,
Deden d’Eedt.
Hier kond ghy beschouwen
Hoe sy allegaer,
Sweeren Peys en Vreede,
Liefde met malkaer,
En hoe de Famen,
Blasen g’lijckerhandt,
Om na de Vreede// Nu nam steede,
In ons Landt.
Men siet nu de Vrede
In haer volle swier,
Na de Publicatie,
Sal men ‘t Vrede-vier
Tot ons vreught ontsteecken,
En tot Godes eer,
En de Heere// Dancken seere,
Meer en meer.
Nu zijn de Gebroeders
t’Saem veraccordeert,
Die eerst als verwoeders
| |
[pagina 92]
| |
Hebben ‘t bloedt verteert:
Door den Oorlogh snoot,
Is meenigh mensch gedoot,
Maer Godts gracy// Helpt dees Nacy,
Nu uyt noot.
Nu met groote vreughde,
Soo heeft men gesien,
De Publicatie
Tot Breda geschiet,
Al met bloote hoofden,
Waren daer present,
D’Ambassaden// Welberaden,
Excelent.
Nu sal weder keeren
Onse groote Vloot,
Die op Brittens stranden,
Soo veel schooten schoot,
En voor Mars sijn Wimpel,
Sal de Vrede-Vaen,
Stadigh waeyen// Ende draeyen,
Van ‘t Compaen.
Danst nu handt aen handen,
Singht een Vreede-liet,
Danckt Godt Nederlanden,
Voor ‘t geen is geschiet,
Door de grooten Godt,
Die uyt ‘s Hemels slot,
Schonk Victory// En met glory,
Oock de Vree.
Siet den Thuyn nu bloeyen,
Siet de fiere Leeu,
Nu geen Oorlogh moeye,
Noch geen moort geschreeuw,
Nu hy met de Roos,
Die hy altijdt verkoos,
En gaet roemen// Dese Bloemen,
Steagh altoos.
Princelijck Orangien,
Is op’t hooghst verblijdt,
‘t Wijl dat sijn Oom Carel,
Nu in desen tijdt,
Met sijn Vaderlandt
| |
[pagina 93]
| |
Gaet binden Vreed en Trouw,
En vermeeren// Lof en eeren
Van Nassouw.
|
|