Nephtunis Zee-wagen

[p. 53]

[Grusel, ick bid u toeft]

Stem: Ick drinck de Nieuwe Most.

GRusel, ick bid u toeft,
Mijn Engel die behoeft
Aen Nimphjes-rey
De eerste niet te zijn,
Schuylt gy het licht Godinne ik verdwijn
Grusella, ach! wat noot
Swemt Titer in so lieven waerden schoot:
Ach soete Nimph!
Ach douw! als Nectar-sap, wat zijt ghy soet
Dat mijn weer leven doet.

Ey Titeris, laet los

Grusel, die lieve blos,
Die dagheraed,
Die Hert en Ziel verleydt,
En al mijn frissche Aderen verspreyt:
Hoe schuylt ghy nu soo ver!
Oogen vol gloet, heldere Morgen-Star:
Ach Nimphelijn!
Moordresse van mijn ziel, mijn lief Grusel,
Mijn Hemel en mijn Hel,

Gelijckenis is mis,

’t Licht by de duysternis,
Ben ick u Hel,
Vliedt voor den helschen brand,
Dees Minne-gril gaet buyten mijn verstant.
O licht, vol toover-licht,
Dat Titers hert, en ziel, en al verplicht;
‘k Bidt om een kus,
Nu Titeris, een kusje dat staet vry,
’t Geen ick gewilligh ly.

O! grondeloose kiel

Die koppelt Ziel aen Ziel;
O geur, o Douw,
O Nectar soetste soet,
O toover-wicht, ontrover van mijn bloet
Sacht, sacht ey Titeris,
Schaemt u, ghy weet het bosch onveyligh is,
Silvia blaest
By ’t Vee Triumph, die gulde dageraet,
Ey, ey te veel is quaet.

[p. 54]

 

Grusella laet mijn mee,

 

Ick sal u waerde Vee

 

Behoeder zijn:

 

En laeven aen de beeck:

 

Neen Titer, neen, dat waer de rechte streck

 

In ’t oogh van ’t Herders gilt,

 

Al ben ick nu met Hart en Ziel wat milt,

 

Weest heus van mondt,

 

Vaert wel en denckt, Grusella is niet mal;

 

Een yeder na sijn Stal.