Nephtunis Zee-wagen

[Ach ziel-beminde Rosemont]

Voyse: Courante la Serbande.

ACh ziel-beminde Rosemont,
Sal my den Hemel langer van u scheiden?
Wie kan die droeve tijt verbeyden,
Daer uwe schoonheyt heeft mijn ziel gewont
Helaes! helaes! hoe kan mijn hert
Verdragen so veel ramp en droeve smert;
Moet ick mijn Rosemont langer derven,
Soo sal ick hier
Elendigh sterven
Door ’t minne-vier.

Ick rust noch dagh noch in de nacht,

My dunkt dat voor mijn opgeslagen ogen
Sich steets u schoonheyt komt vertogen.

[p. 37]

 

So speelt u schoone beelt in mijn gedacht;

 

Ach Rosemond! volmaeckte beelt,

 

Dat van de Min-goddin schijnt voortgeteelt,

 

U sonne-glans doet mijne ziel verbranden,

 

Ontsluyt godin

 

De zware banden

 

Van dees wreede min.

 

Schoon dat ick nu uytlandigh ben,

 

Om ’t vrugtbaer Lelyrijk eens te besoeken

 

Vermaert door veel geschreven boecken;

 

’t Zy dat ik waek, of slaep, of loop, of ren,

 

Ick voel altijt de Minne-smerte,

 

En vonkjes van u schoonheit in mijn herte

 

Ick voel mijn ziel altijt in suchjes baden,

 

Aenvaert dees pen,

 

Dan in genaden,

 

Wijl ick van u ben.