Nephtunis Zee-wagen
(1671)–Anoniem Nephtunis Zee-wagen–
AuteursrechtvrijStemme: Prins Robberts Mars.
Trijntje.
O Grietje buer, mijn hart schier splijt,
Wat raet soo gaet mijn an,
Om 't afsterven van Ian Credijt,
Dien over goeden Man,
Hy was mijn hoop, mijn troost, mijn vreugt
Mijn heyl, mijn tweede leven,
Want in het bloeyen van mijn Ieught
Heeft mijn Credijt begeven.
Grietjen.
Wel seeper Trijntjen wat ghy seght,
| |
[pagina 29]
| |
Hoe is die goe man doot,
Hy hielp soo menigh mens te recht,
Ia duysent uyt de noot,
Koopluy, Winckeliers, Makelaers,
Sijn nu geheel bedorven,
Op-heevers, Schrijvers, Kakelaers,
Nu credijt is gestorven.
Trijntje.
Hy was de grootste Heer van 't Lant,
Vermaert ter werelt wijt,
Die maer kon leven met verstant,
Die haelde op Credijt,
Ick kreegh al wat mijn hartje dient,
Ick leefde sonder sorgen,
Credijt dat was mijn beste vriendt,
Maer nu ist, komt maer morgen.
Grietjen.
Ick koft onlanghs een treftigh beest,
Credijt quam op dat pas,
De boer die scheen in 't eerst bevreest,
Credijt mijn borgh was,
Maer nu Credijt leyt in het graf,
Kan ick het niet betalen,
Credijt noch ick de boer en gaf,
Waer sou ick het doch halen?
Trijntje.
Credijt hadt mijn in 't Seyl geset,
Mijn Huys wel gestoffeert,
Van Wol en Linnen, Cas en Bet,
Al wat mijn hart begeert,
Ick hadt mijn Wijntjen op mijn dis,
Gesooden en Gebraden,
Maer nu Credijt gestorven is,
Nu sit ick swaer beladen.
Grietjen.
Soo vaer ick mee O! Grietje buer,
Een yeder hout hem doof:
Credijt gaf mijn goet avontuer,
Nu isser geen geloof,
Ick moet mijn Paternoster weer
Nu op een nieuw gaen leeren,
Wat was die goe Credijt een Heer,
| |
[pagina 30]
| |
Credijt hiel my in eeren.
Trijntje.
Wat salder meenigh duysent Mens,
Nu treuren om dat lijck,
Die hier schier leefden na haer wens,
En scheenen machtigh rijck,
Credijt brocht haer in veel voorspoet,
Hy kon het alles hebben,
Ick loof datter veel banckeroet,
Om Ian Credijt nu speelen.
Grietjen.
Ian Oom die geeft wel's Ian contant
En toont hem wel beleeft,
Maer hy eyscht goede borgh of pant,
Als Credijt niet en heeft:
Waer sal die goede Man nu heen,
Daer staet wel op te gissen,
Nu Ian Credijt is overleen,
Sal hij Credijt wel missen.
Trijntje.
Ick lestmael by een backer quam,
Klaeghde mijn zijn verdriet,
Want als hy quam tot Amsterdam,
Credijt en vant hy niet,
Hy stondt bedroeft en wist geen raet
Moest na huys sonder Kooren,
Credijt was wech, 't geloof sijn maet,
Hadt hy met een verlooren.
Grietjen.
Weetje wie Credijt misschien oock,
Sijne naeste vrienden zijn,
Liefhebbers van Ferijnis Smoock,
En die in bier of wijn:
Sy komen altijdt geldt te kort,
Die daeg'lijcks domineren,
En de haer neus by 't Ticktack bort,
Een heelen dagh verkeeren.
Trijntje.
Daer zijn veel Koopluy in het landt,
Die Credijt missen mee.
Van Londen en Archangels brant,
En 't rooven op de Zee,
| |
[pagina 31]
| |
Door Facteurs, die den grooten baes,
Met 's Meesters goet labeuren,
Die moeten om die schelmen laes,
En Ian Credijt nu treuren.
Grietjen.
Ick troost mijn hier mee lieve Trijn,
Wy zijn het niet alleen,
En nu wy 't niet alleenigh zijn,
't Raeckt yder in 't gemeen,
Men moet hem schicken na den tijdt,
't Sal wel ten besten raecken;
Maer och mijn lieve Vriendt Credijt,
Gy doet Proeven doet Smaken.
Proeven doet smaken. |
|