Nephtunis Zee-wagen
(1671)–Anoniem Nephtunis Zee-wagen–
AuteursrechtvrijStem: Van Hansje met sijn Gansje.
WAt ist als men is Getrouwt,
Niet als duysent hertseers sorgen,
('k Wensch so veel) wijl 't mijn wel rouwt,
'k Sie dat voor mijn scheen verborgen,
'k Leer vast hoe men 't Huys regeert,
Hoe is vreught in ramp verkeert.
| |
[pagina 16]
| |
Ick docht 'k had genoegh aen 't Wijf.
Metter suycker soetigheden,
Ach! 'k en wist van geen gekijf,
Noch onwetend' stuere reden
'k Docht heel wel te zijn gepaert;
'k Had de duycker by de staert.
Alles werdt men daer belast,
Gort wat durft het Wijf al seggen,
Slagen sooje niet op past;
Ia: noch voor mijn onderleggen:
Liever vry, als soo een Man;
Nu wat raedt ick bender an.
Dan is 't Huys-huer, noch geen deegh;
Turf op 't Solder, Vleys in 't Vaetje:
Bier, Wijn in, 't sa met een veegh,
Paertje-Schijt, 'k hou op het Maetje,
Isser 't een, m'om 't ander spreeckt;
Altijd dit of dat ontbreeckt.
Dan is 't, nou Man, soete Vaer,
'k Wouje wel wat leckers backen,
Streeltme maer je weet wel waer,
Dit kan 't Wijf soo geestigh snacken,
Van Sint An, daer by te met
Fy Kats-hoer en Droncke-slet.
So dra 't soet en suer niet uyt,
Of: 't begin wil 't end genaken,
Mijn voor dese lieve bruyd,
Is met kind, doe niet als kraecken,
Vuer, een Wiegh, een baecker-mat:
Kraem-bier in, 'k en weet niet wat.
'k Moet wel 't halve Vroet-wijf zijn;
Baecker-moer in 't Kandeel-koocken,
't Hert gevoelt verliefde pijn,
Huer een Huys daer 't niet wil roocken,
Loop haelt dit in 't kort geseyt,
Of: verschaft men stracks een Meyt.
'k Had voor desen soeter rust,
O! verdriet, 'k en kan niet slapen:
't Wijf mijn met'et Wiegen brust,
't Is al: wilt jou vreught nu rapen,
Hout'et kind doch wat by 't vuer,
Warmt sijn Naersje; drooght'et Luer.
| |
[pagina 17]
| |
Trouw, o Trouw! wat hebje in,
Ach ick proefje, zijn dit lusten,
't Kost by-kans mijn thiende sin,
(Doch: uyt Liefd' doen ick jou kusten)
'k Denck nou staegh aen d'ouwe Leer
Beurt'et nou, ten beurt niet meer.
|
|