Nephtunis Zee-wagen
(1671)–Anoniem Nephtunis Zee-wagen–
Auteursrechtvrij
[pagina 3]
| |
Stemme: Voerman Job.
WAt mach het volck roepen en rasen,
Ons Tromp en is niet in de Vloot,
Daer zijn noch wel meer kloecke Basen,
Het welck haer eertijdts niet verdroot,
Te wesen kloeck ende Valjant,
Om te vechten voor ons Vaderlant.
't Is waer ons Tromp die is kloeckmoedigh,
Te strijden voor 't gemeene best,
Sijn Vader heeft dat overvloedigh
Getoont, so doet oock de rest,
So is den Iongen oock een Man
Die den doot oock wel sterven kan.
Sou 't welvaert der Vereende Landen
Hangen aen eenen Admirael,
Het waer voor ons een groote schande,
En ons Regimenten principael,
Ia voor Matroos ende Soldaet,
Die nu al met de Vloot uytgaet.
Den God van Hemel hoog van waerde
| |
[pagina 4]
| |
Die heeft het alles in sijn werck,
Schepper van Hemel ende Aerde,
Die maeckt den mensch kloeck en sterck,
Te streven tegen onsen vyant,
En hem te doen kloeck wederstant.
Daer zijn noch wel meer batavieren,
Die noch willen aen den dans,
De Vloot wijslick te regeeren,
En wagen lustigh noch een kans,
En vechten noch eens met bescheyt
Voor onsen Staet en Vryigheyt.
Van Gent en Sweers vroom van zeden
Zijn nu volveerdigh in 't gemeyn,
En vander Burgh wilt oock besteden
Haer Wapenen al in dit pleyn;
En Commandeur al vander Saen
Is oock volveerdigh om te slaen.
Met noch veel vroome Capiteynen,
Die al varen van Amsterdam,
Die schromen voor geen groot nog kleynen
Als is den Dogh verwoed en gram,
En Luytenanten metter spoet,
En sparen niet haer lijf en bloet.
Geen gewelt helpt, als Godts Toorn
Is over Koninghrijck of Landt,
Geen Tromp nog Gent, nog hoog geborn
Noch al die vechten voor ons Landt,
Alleen ons Godt die eeuwigh leeft,
Is die ons de Victori geeft.
O Heer en wilt ons niet kastijden,
Met sonden zijn wy seer belaen;
Maer wilt die al stellen ter zijden,
En wilt ons in gena ontfaen;
Maer geeft ons Vrede tot een Lot,
Dat bidden wy ô goeden Godt.
Dan sullen wy vrolijck singen,
En wesen van harten verheught,
Dan sal ons hart van vreughde springen,
En trachten dat is na de deught,
En 't bloet-vergieten hout dan op,
Het welck zy op ons vyants kop.
Oorlof moeten wy noch eens zweeven,
| |
[pagina 5]
| |
Alle op de Zee breedt en wijdt,
Mogen wy noch geen Vree beleven,
Moeten wij komen in den strijdt,
Blijft by ons Heer met u gena,
Die varen met Hollandia.
|
|