Neerlandia. Jaargang 103

[p. 26]

ANV-nieuws

Het ANV-nieuws werd samengesteld door Guido Logie, Hans Meulemans en Mariken Oelen

Vergaderschema 1999

Dagelijks Bestuur

30 augustus, 18 september, 8 november, 13 december.

Hoofdbestuur

18 september.

Algemene Vergadering

5 juni.

Uitnodiging voor de algemene vergadering op 5 juni 1999

De Algemene Vergadering is voor alle leden toegankelijk. De afdelingen bespreken voorafgaand aan de AV de agenda, en benoemen hun afgevaardigden die met stemrecht namens de leden van de afdeling besluiten kunnen nemen.
Woont u in een regio waar geen afdeling is gevormd, dan kunt u de vergadering toch bijwonen. U heeft dan weliswaar geen stemrecht, maar u kunt door deelname aan de discussie wel uw stem laten horen.
De agendastukken zijn vijf weken voor de vergadering gereed en worden u op verzoek toegezonden. Het bestuur heeft besloten om dit jaar de Algemene Vergadering een andere opzet te geven en heeft o.a. gekozen voor een lezing. Prof. dr. Boudewijn Bouckaert (RU Gent) zal het hebben over: ‘de toekomst van de Lage Landen in een confederaal Europa’.

De agenda bevat o.a. de volgende punten: toelichting op het gevoerde beleid en vaststelling van het jaarverslag 1998; toelichting door de penningmeester op het gevoerde beleid en vaststelling van het financiële jaarverslag 1998; toelichting door de hoofdredacteur op het gevoerde beleid en op de toekomstplannen van Neerlandia; vacatures in het hoofdbestuur.

In deze vergadering zijn vier hoofdbestuursleden reglementair aan de beurt van aftreden.

Het gaat om de volgende personen: mevr. H. De Baets, secretaris Vlaanderen; M.C. van der Hoog, lid; dr. P.H. Jongbloet, lid; prof. dr. C.J. Rijnvos, lid. Allen zijn nog voor één termijn herkiesbaar.

Personeel

Verbondskantoor Den Haag

In dienst

Daniël Slaman is per 1 januari als stafmedewerker benoemd.

Jubileum

Wil van Dijk, verantwoordelijk voor de ledenadministratie, was op 1 april 25 jaar in dienst van het ANV.

Uit dienst

Per 1 februari: José van der Stap.

Per 1 april: Koos van Hoorn, bureauhoofd. Hij heeft dan dertig jaar het ANV gediend en maakt gebruik van de vutregeling.

Verbondskantoor Brussel

Jubilea

Michel Backaert, stafmedewerker, en Sonja Vandercammen, administratief medewerkster, waren op 16 maart tien jaar in dienst.

Uit dienst

Op 15 april heeft Mariken Oelen, eindredacteur, het ANV verlaten, omdat ze een functie elders heeft aanvaard.

Onmisbare Wil van Dijk

In iedere organisatie zijn ze te vinden: mensen die dag in dag uit met hart en ziel het eenvoudige maar o zo noodzakelijke werk plichtsgetrouw verrichten. Ze blijven doorgaans bescheiden op de achtergrond, laten anderen de pluimen opstrijken. Ten onrechte, want zulke mensen zijn goud waard. Het Haagse ANV-kantoor heeft zo iemand in de persoon van mevrouw Wil van Dijk. In het personeelsnieuws in dit nummer staat kort en bondig: ‘25 jaar in dienst: Wil van Dijk. Ledenadministratie.’

Ledenadministratie. Welke lading dekt die vlag? We vroegen het haar in de chicste kamer van het huis aan de Jan van Nassaustraat 109, het bureau (‘een beetje Jugendstil, hè?’) waar onder andere de bekende tekening van mr. L.

[p. 27]

Visser hangt en het portret van Willem van Oranje. Een kwarteeuw is lang en de herinneringen zijn talrijk. Het was meneer Groothoff, jarenlang directeur van het ANV, die haar aannam. ‘Dat was de oude tijd nog. De tijd van het kantoor aan de Surinamestraat.’ Een tijd toen er nog typemachines gehanteerd werden en ieder ANV-lid met naam en adres op een steekkaart getypt werd. Een tijd ook toen er overigens veel meer leden waren dan nu. ‘Het aantal is schrikbarend achteruitgegaan.’

Van de Surinamestraat herinnert ze zich vooral, hoe ze in de buurt naar de opnamen van een televisiefilm naar werk van Louis Couperus gingen kijken.

Ze denkt met veel plezier aan Geert Groothoff terug. Hij was ‘een beetje een vaderfiguur’. Als ze jarig is, belt hij haar altijd op. Zo ook ex-collega Cora Visser.

Van Surinamestraat naar Van Naussaustraat

Een belangrijk moment in het kantoorbestaan van Wil van Dijk was de verhuizing naar de Jan van Nassaustraat.

‘Het oude kantoor was een beetje saai, hier kwam alles tot opleving. Er kwam meer personeel ook.’ Oud-minister L.C. Brinkman (WVC) opende het pand en plaatste het portret van prins Willem van Oranje.

Toen de Jan van Nassaustraat honderd jaar bestond, hield een aantal mooie panden open huis. Zo ook het Verbondskantoor. Wil stond die zaterdag klaar voor de ontvangst van de vele belangstellenden. Een dag om niet te vergeten! Ook de uitreiking, in de chique kamer, van de Visser-Neerlandiaprijs aan De Nieuwe Amsterdammer, was heel gezellig. ‘Heel leuk. We hadden alles zelf gedaan. Maar er zijn zoveel leuke momenten geweest. De uitstapjes die we deden bij prijsuitreikingen. En de dag dat Yvonne Keuls de Visser-Neerlandiaprijs kreeg. Ze was toen nog niet zo bekend. We zijn nadien heel leuk met haar opgetrokken.’

ANV-eeuwfeest

Het jaar dat het ANV zijn eeuwfeest vierde, noemt ze zonder meer ‘een mijlpaal’. ‘Al die activiteiten, al die drukte, het heeft me echt aangegrepen.’ Nee, het was niet iedere dag rozengeur en maneschijn. Er waren wel eens dagen dat het moeilijk was. Mensen zijn geen heiligen. ‘Ik heb bij de bus best wel eens een traantje gelaten. Maar ik had het grote voordeel dat ik maar halve dagen werkte. Ik ging dan 's middags langs het strand lopen, en dan was ik het weer kwijt. Dan kon ik de volgende dag weer vrolijk verschijnen.’

Wil van Dijk

Ook het wegvallen van een aardige collega door ziekte deed haar ‘toch wel even in een gat vallen’.

Maar: ledenadministratie? ‘Het is natuurlijk veel meer. Er zijn zoveel klusjes tussendoor: boodschappen doen, voorraden bijhouden...’ Als leden na enkele aanmaningen nog hun contributie niet overmaken, grijpt Wil naar de telefoon. ‘Meestal zeggen ze dan: “O, wat leuk dat u belt”. En acht van de tien maken het geld over. Een enkele keer vindt iemand het niet leuk en wordt boos. Zelf word ik nooit boos. Ik blijf altijd rustig. Het is niet voor mezelf dat ik het doe, maar voor het ANV. Triest is het wel als je iemand treft die niet meer kán betalen.’

Hoe ziet de toekomst eruit? ‘Over drie jaar word ik zestig. Maar weggaan is nog heel ver in mijn gedachten. Ik zal het wel doen. Dan heb ik meer tijd om voor mijn ouders te zorgen en naar het strand te gaan. Ik heb werken nooit een sleur gevonden en ik ben hier altijd gelukkig geweest.’

(G.L.)

[p. 28]