Neerlandia. Jaargang 91

Overheid

Motie voor samenwerking

Op 10 maart 1987 keurde de Nederlandse Tweede Kamer een motie goed over de samenwerking met Vlaanderen.

De motie was ingediend door Kamerlid Nuis (D' 66), en mede-ondertekend door de leden Beinema (CDA), Van Es (PSP), Pronk (PvdA) en Van Heemskerck Pillis-Duvekot (VVD). Ze luidt als volgt:

‘De Kamer, gehoord de beraadslaging, overwegende dat samenwerking met de Vlaamse cultuurgemeenschap vanwege het gemeenschappelijk taal- en cultuurbeleid van grote betekenis is, verzoekt de regering deze overweging tot gelding te brengen in haar internationaal cultureel beleid, zowel bilateraal als multilateraal, en gaat over tot de orde van de dag’.

Vlaamse Taalunie-bezinning

Op initiatief van de heer F. Grootjans, voorzitter van de Vlaamse Raad, werd op vrijdag 20 februari een studiedag opgezet over de Nederlandse Taalunie. Het was de bedoeling de Vlaamse leden (+ plaatsvervangers) van het Ministercomité, van de Interparlementaire Commissie en van de Raad voor de Nederlandse Taal en Letteren, een hele dag lang samen te brengen om zich te bezinnen over wat de Vlaamse Gemeenschap, in het bijzonder de Nederlandse cultuurgemeenschap, verwacht van de Nederlandse Taalunie.

[p. 77]

De interessantste tussenkomst was die van de heer De Wandel, algemeen secretaris, die enkele heel praktische knelpunten opsomde.

Benelux

De samenstelling van het Comité van Ministers van Benelux ziet er per 1 januari 1987 als volgt uit: L. Tindemans, Ph. Maystadt en M. Eyskens (voor België); H. van den Broek, R.W. de Korte, H.O.C.R. Ruding (voor Nederland); en J.F. Poos en J. Sander (voor Luxemburg).

Aan de top van de administratie staan E.D.J. Kruijtbosch (Nederland), secretarisgeneraal, Ch. Rijmenans (België) en Mevr. M.R. Wormeringen-Berna (Luxemburg), adjunct-secretarissen-generaal.

De Raadgevende Interparlementaire Beneluxraad wordt voorgezeten door drs. B. Hennekam (Nederland); J. Barthel (Luxemburg) en J. Wijninckx (België) zijn ondervoorzitter.

Belgische staatshervorming

Het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen, dat alle belangrijke strijd- en cultuurverenigingen in Vlaanderen verenigt, heeft een memorandum opgesteld over de staatshervorming. Het ‘masterplan’, dat zo'n twintig blz. telt, voorziet een grote autonomie voor Vlaanderen en Wallonië. Brussel wordt zowel de hoofdstad van de deelstaten als van de unie. De rechtstreeks verkozen kamers worden het parlement van de deelstaten, de senaat van de unie. De deelstaten bepalen zelf hoe groot zij hun autonomie wensen (dit is het omgekeerde van de werkwijze die tot nu toe werd gevolgd) en welke bevoegdheden zij in de unie willen laten. Fiscaal stelsel, onderwijs, wetenschappelijk onderzoek, enz., worden gefederaliseerd. Voor het hoofdstedelijk gebied wordt een afzonderlijke ‘regering’ voorzien. De taalwetten van 1963 moeten snel en volledig worden toegepast. Op het vlak van de persoonsgebonden materies wordt uitgegaan van het feit dat de geest van het cultuurpact een verworvenheid is. De verdraagzaamheid moet worden aangemoedigd.

Het memorandum werd aan de verschillende politieke partijen overhandigd en in Vlaanderen reageerden die tamelijk tot zeer positief. Stippen we nog aan dat binnen het O.V.V. alleen het Willemsfonds weigerde het plan te ondertekenen.