Neerlandia. Jaargang 81

Het Egmont-pakt en Europa: de Vlamingen en de Eskimo's

In ‘Europa Eén’, het tijdschrift van de Europese federalisten, publiceerde de h. Guido Naets, europees verslaggever bij de B.R.T. een merkwaardig standpunt over het Egmont-pakt, n.a.v. de Europese verkiezingen.

Aan de orde is de vraag of de Belgische regeling voor de Europese verkiezingen voor de vlamingen wel een goede zaak is. Dat valt voor de auteur nog te bezien.

Volgens dat Pakt wordt België opgedeeld in 3 kiesgebieden met twee lijsten, een Vlaamse met 13 zetels en een niet-Vlaamse met 11, terwijl de kiezers van het kiesarrondissement Brussel de keuze zullen hebben tussen deze twee lijsten. Als tegen die tijd het arrondissement Halle-Vilvoorde zal afgescheiden zijn van het Brusselse kiesarrondissement, dan zal de keuzemogelijkheid enkel bestaan voor de kiezers van de 19 gemeenten van de agglomeratie. Zoniet, dan zullen de kiezers van het hele Brusselse kiesarrondissement vandaag tussen de twee lijsten kunnen kiezen. Is dat alles voor de Vlamingen dan zo'n goede zaak?

-	De 13 Vlaamse Europarlementariërs zullen in het Parlement de Vlaamse eigenheid doen uitkomen, zegt men. Maar dat is geen Vlaamse overwinning, de overige 11 Belgen zullen evengoed de francofone identiteit vertegenwoordigen. De Vlaamse verkozenen zouden in elke hypothese van zetelverdeling, ook als er maar één kieskring bestond met nationale lijsten, Vlaming blijven.
-	Als het Europese ideaal erin bestaat dat Fransen voor Duitsers moeten kunnen stemmen en socialisten de keuze hebben tussen Willy Brandt en François Mitterand, dan had men de Walen alvast het recht kunnen geven, voor Vlamingen te stemmen en omgekeerd. Het Europees ideaal zou op Belgisch vlak kunnen benaderd worden door het invoeren van nationale lijsten. Zulke regeling zou de partijen die in alle landsgedeelten stemmen willen halen, ertoe bewegen kandidaten op te stellen die in alle landsgedeelten bekend zijn en er stemmen kunnen lokken. Deze regeling werd o.m. door de hh. Tindemans en Kunnen verdedigd. Dit zou niet alleen de keuzemogelijkheid van de kiezer vergroten maar ook het gehalte van de kandidaten verbeteren.
-	Als men dan toch niet van nationale lijsten wil weten, maar de apartheid wil organiseren, dan is het nogal evident dat men met slechts twee lijsten werkt; er is in het Egmont-Pakt al genoeg federalisme met drie, ten nadele van de Vlamingen. En dan moet de verdeling van de zetels over de twee lijsten zo proportioneel mogelijk zijn.

Half miljoen Vlamingen ongewenst

Welnu, met een 13-11 verdeling van de Europese zetels komen de Vlamingen op verre na niet aan hun trekken; zo krijgen ze slechts 54,17% van de zetels. Nochtans hadden de Vlamingen op 31 december 1976, zelfs als we de totaliteit van de ruim 1 miljoen Brusselaars bij Wallonië zouden tellen, een bevolkingsaandeel van 56,66%.

Rekenen we 20% van de Brusselaars als Vlamingen - toch geen overdreven getal - dan hebben de Vlamingen een bevolkingsaandeel van 58,78%, wat recht geeft op 14,10 zetels van de 24.

Als de Vlamingen dan toch met 13 zetels vrede nemen, dan betekent dit dat ruim 450.000 Vlamingen niet in het Europees Parlement vertegenwoordigd zullen zijn.

Zelfs als we maar 10% Brusselse Vlamingen zouden tellen, dan zouden de Vlamingen nog altijd recht hebben op 13,85 zetels. Als ze dan vrede nemen met 13, dan doen zij 85% van de koncessie en blijven nog altijd 350.000 Vlamingen vreemd aan het Europees Parlement.

In feite is het allemaal nog erger omdat België in de besprekingen over de zetelverdeling tussen de EG-landen, net als Nederland 25 zetels had toegewezen gekregen. Volgens het Vlaams bevolkingsaandeel moesten de Vlamingen er daarvan 14,70 krijgen, hetzij met meer reden 15 dan 14. Maar op de slotbesprekingen, in de Europese Raad van juli 1976 eiste Denemarken hardnekkig een extra-zetel. Omdat niemand

[p. 184]

anders over de brug wou komen, heeft premier Tindemans een zetel opgeofferd: de 25ste Belgische, de 15de Vlaamse zetel.

De regering in Kopenhagen heeft deze Vlaamse zetel aan Groenland toegekend, met zijn 45.000 Eskimo's. Zo zijn de Vlamingen twee zetels kwijtgeraakt: hun vijftiende zetel aan de Eskimo's en hun veertiende in het Egmont-Pakt.

De Franstalige gemeenschap heeft met haar 11 zetels er in ieder geval één teveel. Het zou redelijk zijn, deze elfde zetel bij voorbaat aan de Duitstalige Belgen toe te kennen. Niet alleen zijn de Duitsbelgen bijna twee keer talrijker dan de Eskimo's, ze vragen bovendien met recht en reden om erkenning van hun identiteit. Het zou niet passend zijn als de Franstaligen het Vlaams Egmont-cadeau voor zich zouden houden.

Besluit

Zo zouden de Vlamingen als waardige Europeërs het Europese tijdvak betreden omdat ze met grote zelfverloochening de ontvoogding van andere volkeren hebben bevorderd. Denemarken schonk de gekregen Vlaamse zetel aan de Eskimo's, de Franstaligen moeten nu de andere door Vlaanderen geschonken zetel aan de Duitsbelgen toekennen. Zo blijven we in de lijn van de geschiedenis.

In de Middeleeuwen lieten de Vlamingen die aan het Franse hof op stoelen zonder kussen ontvangen werden, hun fluwelen mantels als kussens achter.

GUIDO NAETS