Een aantal sprekers uit België en Nederland heeft op die bijeenkomst verteld over hun ervaringen in het Zuidpoolgebied (Nederlands-Belgische Zuidpoolexpeditie).
Voorts bevat dit nummer een bericht over een cursus over industriële sociologie, georganiseerd op acht donderdagen tussen 13 december 1967 en 18 mei 1968 door het Verbond van Christelijke Werkgevers, in samenwerking met het Centrum voor Sociologisch onderzoek van de universiteit van Leuven.
Deze cursussen zijn bedoeld voor kaderleden uit de industrie en de sociale organisaties. Docenten zijn: de professoren Leemans (Leuven) en Stouthard (Tilburg) en de sociologen zoals dr. Hessling, dr. Van Gorcum en drs. Van Outrive.
‘Het Belgisch muziekleven’, uitgave van de Nationale Muziekraad, jg. 2, nr. 3.
Wie voorgelicht wil worden over het Belgisch muziekleven raadplege dit nog betrekkelijk jonge maar uitstekend geredigeerde kwartaalblad. Bij het doorlezen van dit nummer moesten we de kunstcriticus Maurits Monnikendam (zie de kroniek: ‘Op toonkunstgebied nog geen integratie’) wel gelijk geven, als hij opmerkt, dat er op het gebied der toonkunst tussen Noord en Zuid een ijzeren gordijn is opgetrokken. In het bijna veertig bladzijden tellende kwartaalblad vinden we vrijwel niets, dat duiden zou op enige samenwerking en enige uitwisseling tussen Noord en Zuid. Belgische musici treden op in alle landen der wereld (Canada, Hongarije, Oostenrijk, Nancy, Polen en Boekarest).
Alleen het Trio Orpheus trad in november in Nederland op in het kader van Jeugd en Muziek.
Van Nederlandse zijde geen enkele manifestatie in Zuid-Nederland.
‘Feiten en meningen’, jaargang 1967, nrs. 3 en 4.
Met gezwinde pas snellen de medewerkers aan dit voortreffelijke documentatieblad toe naar de dag, waarop zij ‘bij’ zijn, bij, voor zover men bij een arbeid als deze werkelijk ‘bij’ kán zijn.
In het chronologisch feitenrelaas kan men dag voor dag nagaan welke belangrijke gebeurtenissen toen in de pers aan de orde kwamen.
Het documentatieblad licht ons in over: Bewegingsleven - drukkingsgroepen, de politieke partijen, en sociale organisaties en de verschillende departementale manifestaties en activiteiten (voor ons is uiteraard het ministerie voor nationale opvoeding en cultuur bijzonder belangrijk).
Men voelt zich veilig met ‘Feiten en meningen’, want ook het kleinste feit ontsnapt niet aan het spiedend oog der medewerkers.
‘De Schakel’ (El Lazo), december 1967.
De redactie stelt met voldoening vast hoe sedert de komst in Argentinië van de tweetalige ambassadeur, Z.Exc. Chr. Faignaert, uitstekende contacten zijn gegroeid tussen de Vlamingen en hun ambassade, waar zij thans als gelijkberechtigden worden behandeld.
Pater Verthé van ‘België in de Wereld’ bracht weer een bezoek aan Argentinië. Hij was in gezelschap van senator A. Bogaert, oud-rechter Albert van Hoeck, de heer Etienne en prof. Van Waterschoot van de universiteit van Leuven.
In het reisprogramma waren opgenomen besprekingen in Buenos-Aires, Mar del Plata, een dag naar Montevideo, Martinez, waar mevrouw Baartman haar cursussen-Nederlands geeft en daarna Chili en overig Zuid-Amerika. Aan de hand van de vele opgedane ervaringen zal pater Verthé zien wat in Brussel kan worden gedaan om tegemoet te komen aan verschillende desiderata.
In hetzelfde nummer een verslag van mevrouw Baartman over haar deelneming aan het Derde Colloquium van Neerlandici.
Onze A.N.V.-vertegenwoordiger Nic. Lahey was daarbij aanwezig. Tijdens die bijeenkomst kwam naar voren de noodzakelijkheid een schriftelijke cursus-Nederlands voor ‘tieners’ op te richten. Mevrouw Baartman zal daarvoor enkele modellessen opmaken.