Neerlandia. Jaargang 71

[Nummer 10]

[Mededelingen van het Verbond der Vlaamse Academici]
Oproep tot het Vlaamse Volk

Sedert 1830 wordt te Brussel Frans gesproken, aan het Koninklijk Hof, in de ministerraad, in de direkties van rijks-, provincie- en gemeenteadministratie, in de beleidsferen van diplomatie, leger en gerecht. Eenvoudig omdat men in die milieus Nederlands-onkundig wil zijn en het ook ‘de bon ton’ acht zo te zijn.

Sedert 137 jaren is België de schijn-demokratie waarin taal, kultuur en derhalve ook de materiële belangen van de meerderheid der Rijksbevolking, zegge de Vlamingen, worden misprezen.

De direkties van de traditionele partijen hebben het politiek personeel geleverd dat verantwoordelijk is voor die misstanden. Thans in 1967 worden in België de krachtlijnen van de anti-Vlaamse politiek steeds uitgestippeld door ‘Le Parti Social Chrétien’, ‘Le Parti de la Liberté et du Progrès’ en ‘Le Parti Socialiste Belge’. De stille en geheime geschiedenis van het Vlaamse Volk sedert 1830 is die van de strijd, binnen de traditionele partijen, van de Vlaamse groep tegen het eigen partijbestuur, en dat is meteen de geschiedenis van het anti-Vlaams streven in de schijn-demokratie België.

Op 5 november 1967 te Antwerpen in een reusachtige optocht, zal elk bewust Vlaming in de mogelijkheid gesteld worden zijn walg te uiten:

1.	Voor de onwaardigste hoofdstad van de wereld: Brussel, waar de taal van de meerderheid van de Belgische Rijksbevolking wordt geschuwd als de pest. Het is een uniek verschijnsel in de wereld!
2.	Zijn misprijzen te uiten voor de opzet de ‘Université Catholique de Louvain’ over te plaatsen in Brussel of een vooroord ervan, teneinde het Frans taalimperialisme - in plaats van het wijselijk te verzwakken - nog te versterken!
3.	Voor de houding van de Vrije Universiteit Brussel, die miljoenen opstrijkt voor een Franse en een Nederlandse universiteit, maar aan deze laatste weigert de volwaardige zelfstandigheid tot bestaan te geven en ook aan de buitenwereld weigert het aanwenden van de ontvangen subsidies toe te lichten!

Een en ander spruit uit een anti-Vlaamse mentaliteit, die in drogredenen verpakt, het lef heeft zich als patriottisch voor te doen.

Vlaanderen, ruk van de schijnheiligheid eindelijk het masker af.

Op tegen Brussel, de laatste burcht van koppige aanmatigende eigendunk.

Kasteel te Laarne, 23 september 1967.

De Centrale Raad van Het Verbond Vlaamse Academici.