houding vijftig op honderd. In de afdeling van de experten is het anders: zes zijn Franstalig, drie Nederlandstalig.
In de Centrale Administratieve Gezondheidsdienst treft men twee dokters-adviseurs aan; geen van de twee kan zich in het Nederlands doen verstaan.
In het Medisch Centrum Brussel: vier geneesheren, met z'n vieren Nederlandsonkundig!
De naar de Vlaamse provincies gedelegeerde dokters-experten spreken er Frans.
In geheel Brussel vindt men er niet één, die Nederlands spreekt. Het is een gesloten jachtdomein ten gerieve van ‘les mufles linguistiques’.
II. In de semi-officiële Instellingen von Volksgezondheid.
a. | bij het ‘Nationaal Werk’ voor oudstrijders. Daar de meeste IJzerfront-soldaten Vlamingen waren bevat het aktueel ledenaantal een meerderheid van Vlaamse mensen. Maar het beleid spreekt Frans. Een genaamde Hulin, voorzitter, spreekt uitsluitend Frans. En dat volstaat. |
b. | bij de Hoge Raad van de Nationale Werken voor Oorlogsslachtoffers zetelt een zekere Namèche als voorzitter. Hij is van oordeel geen Nederlands te moeten kennen. |
c. | bij het Nationaal Werk voor Oorlogsinvaliden. Na het afsterven van de Franstalige geneesheer-inspekteur stelde het Vlaams Aktiekomitee voor de taal-sferen te eerbiedigen en het beleid derhalve te splitsen. Het antwoord: ‘Non’, want de aanmatigende enggeestigheid moet zegevieren. |
d. | in het Nationaal Werk voor Kinderwelzijn. Het is een dik dossier tjokvol ergerlijke konstataties. Tehuizen voor Vlaamse kinderen worden bestuurd door Nederlands-onkundigen. Elf contra zes zijn de verhoudingscijfers respektievelijk voor Franse en Nederlandse diplomahouders. Maar ‘Vlaams’ is de meerderheid van de toevertrouwde kinderen en ook zijn er 45 Vlaamse werkvrouwen ten overstaan van 23 Franssprekende. Eens zei een kardinaal: ‘Les flamands sont là pour servir’. |
III. In de Instellingen van Openbaar Nut.
a. | bij de Tuberkulose-bestrijding: geen taalwet werd er geëerbiedigd. |
b. | bij het Belgisch Rood-Kruis: de Brusselse toestanden zijn er op kleine schaal de weerspiegeling van geheel het anti-Vlaams Belgisch rot-bestel. |
IV. In de Kommissies van Openbare Onderstand.
a. | Van Groot-Brussel.
De konstatatie dat slechts 10% van de Kommissie-leden bij hun aanstelling de eed aflegden in het Nederlands, terwijl ten minste 1/3 van de totale bevolking van Nederlandse uiting is, bewijst hoe de gehele sfeer er anti-Vlaams gericht is.
Het aktiekomitee vroeg: 1o een gelijk aantal Nederlandstalige en Franstalige leden; 2o het opstellen van agenda en verslagen gelijktijdig in de twee landstalen; 3o een volmaakt de twee talen sprekende voorzitter; 4o simultaanvertaling ten gerieve van de achterlijke Franstaligen; 5o volstrekte tweetaligheid op elk niveau in de ziekenhuizen en de tehuizen voor bejaarden of voor gehandikapten.
En het antwoord van de taal-schoften luidde ‘Non’.
Hier ligt een weerbrastige akker, waar een Vice-Goeverneur nog vrachten onkruid te wieden heeft.
In de Kommissie van Openbare Onderstand van Brussel.
Door het Aktiekomitee wordt geëist dat een Nederlandse verpleegstersschool zou gesticht worden naast de bestaande Franstalige (De Vrije Universiteit - Brussel Nederlands - moet er een erepunt van maken die Instelling te doen vestigen); dat de wet op de eksamens zou nageleefd worden ook door de K.O.O. bij het aanwerven van gediplomeerden die de twee talen moeten kennen (liever werft de K.O.O. ongediplomeerden aan, dan een wettelijk voorgeschreven eksamen omtrent kennis van talen te verrichten...). |
b. | Van Leuven.
Hier stoot het Aktiekomitee méér tegen de onwil die het Universiteitsgezag bezielt, dan tegen de geest die het Stadsbeleid kenmerkt. Een veroordeling door de Kommissie voor toezicht op Talengebruik heeft de stedelijke autoriteiten omtrent bepaalde misstanden tot nadenken gebracht. Vanzelfsprekend eist het Aktiekomitee de overplanting naar de Waalse wereld van het Franstalig Hoger Onderwijs, dat door de Alma Mater steeds ‘con animo’ behartigd werd, in Vlaanderen. |
V. In de provincie Brabant prijkt het ‘Institut Pasteur’ met officiële steungelden gebouwd en beheerd. Professor Bordet wil er van geen tweetaligheid horen. Maar Brabant is een tweetalige provincie en haar bewoners hebben gelijke rechten te laten gelden... De stompzinnige taalschofterij heeft er echter geen profijt bij enige eerbied voor Recht en billijkheid op te brengen en de tergende onrechtmatigheid woekert voort.
Het Aktiekomitee doet hieromtrent nu een beroep op het oordeel der Vaste Kommissie voor Toezicht op Talen-gebruik.
VI. Het Jaarboek van Volksgezondheid.
Het Aktiekomitee is erin geslaagd reeds enkele verbeteringen te doen aanvaarden door de uitgevers. Ook hier pleit common sense voor een ééntalig jaarboek, ten gerieve van elke taal-sfeer. Maar om dat te begrijpen moet men blijkbaar over een zeer hoog intelligentie-kwotiënt beschikken!...
Besluit: In België worden de wetten tamelijk loyaal nageleefd - behalve de taalwetten in het Brusselse. Het lijkt wel een patriottische deugd die wetten te schenden en te ontduiken. Het begrip ‘overtreding’ schijnt daaromtrent niet te bestaan. Het ziet er waardig uit de taalwetten te verachten en te verkrachten.
Het erge is: het hindert niet.
Geen krijgt een klap in zijn gezicht.
Die honderden harteloze schoftigheden geven aanleiding tot een protest in de Vlaamse pers? Geen van de overtreders leest het artikel.
‘On s'en fout’ is de tricolore anti-Vlaamse leuze van het soort.