Een vraaggesprek met dr. M. van Haegendoren
De ‘Nieuwe Linie’ van 19 maart publiceerde een vraaggesprek tussen dr. Van Haegendoren en een redacteur van dat blad, de heer Jan Verdonck.
In dit vraaggesprek komt zeer sterk naar voren de relatie: Vlamingen - Walen - Nederlanders, en de bedroevende situatie in de hoofdstad Brussel, die voor de Vlamingen geen hoofdstad kan zijn onder de huidige omstandigheden, t.w. de steeds toenemende verfransing van de stad, en de stelselmatige hetze van twee dagbladen: ‘Le Soir’ en ‘Pourquoi pas’, die z.i. van Franse zijde daarbij worden gesteund.
Dr. Van Haegendoren wees op de krantenventers, die elke avond louter Franse bladen aanbieden. Bioscopen zijn in Franse handen en geven een Frans journaal. Brussel noemt Van Haegendoren de meest verstarde en conservatieve hoofdstad.
Hij acht het voorts goed, dat niettemin de Nederlandse ambassade in Brussel zich in de eerste plaats zou wenden tot het Franssprekende deel van België. Als reden geeft hij - en dan klinkt dat wel ietwat verbijsterend in onze oren - dat vooral onder de semi-intellectuelen, bv. onderwijzers, een groeiende anti-Nederlandse stemming valt waar te nemen, te verklaren door afgunst, gemakzucht en een zekere hooghartigheid van de Nederlanders. Antwerpen zou z.i. de meest anti-Nederlandse stad in België zijn.
Dr. Van Haegendoren schetst dan de enorme invloed van het zakenleven op de openbare mening, vooral door de pers.
Integratie tussen Vlaanderen en Nederland is dan alleen mogelijk, indien de Nederlandse cultuur in Vlaanderen is ontdaan van de anti-Franse zin, dus een volwaardige cultuur, zoals die in Nederland leeft.
Dan geeft de heer Van Haegendoren een schets van het werk van de Lodewijk de Raet-stichting bij de Nederlandse culturele éénmaking van Vlaanderen.