Neerlandia. Jaargang 67

Zuid-Afrika

Zuid-Afrika op het beeldscherm

Zuid-Afrika van Week tot Week, uitgegeven door de Inlichtingsattaché van de Zuidafrikaanse ambassade, Alexander Gogelweg 22, Den Haag, reageert in zijn nr. 114 als volgt op een televisie-uitzending over de republiek:

‘Sabotage in Zuid-Afrika.

Meesterplan achter televisiedocumentaire.

Het is niet alleen de Nationale Partij in Zuid-Afrika, die geschokt en verontwaardigd kennis heeft genomen van de televisiedocumentaire “Sabotage in Zuid-Afrika”, die elders vertoond is onder de titel “Apartheid”. Ook de Verenigde Partij, de grootste Oppositie Partij in de Republiek, heeft zich bij monde van zijn afgevaardigde in de Volksraad, de heer N.G.O. Odell, verontwaardigd afgekeerd van deze documentaire. Hij verklaarde dat iedereen in Zuid-Afrika die zijn land liefheeft, zich door deze film diep geschokt en gekwetst moet voelen. De heer Odell verklaarde in het Zuidafrikaanse parlement dat hij van mening is dat de communisten de drijvende krachten zijn achter een meesterplan dat beoogt om de Westerse beschaving in Afrika te vernietigen.

De documentaire “Sabotage in Zuid-Afrika” is geen toevallige gebeurtenis, zo meende hij. Hier staat een hoofdaanlegger achter en een drijvende kracht. Het communisme speelt hierbij een grote rol. Hebben de makers van deze film, zo vroeg de heer Odell, een film van hetzelfde gehalte over de Congo met zijn moorden en sabotagedaden gemaakt? Het zou uiterst belangwekkend geweest zijn om te zien hoe zij de gruwelen daar zouden hebben weergegeven. En wat van Cuba? In welke richting zou een verdraaide voorstelling van de feiten daar gegaan zijn? Deze mensen concentreren zich slechts op de kleinere landen.

Ook de Oppositiepers in Zuid-Afrika heeft bijna unaniem deze documentaire veroordeeld De invloedrijke Johannesburgse “Rand Dailv Mail” schreef dat er geen twijfel aan bestond dat deze film speciaal was gemaakt om apartheid in het slechtste licht te plaatsen. En het blad “Pretoria News” noemde de film “een in het oog lopend voorbeeld van de meest destructieve soort van anti-apartheids-propaganda...”.’

Vertrek v De Kock

Korte tijd nadat hij met het dagelijks bestuur van het A.N.V. was komen kennismaken, is de inlichtingsattaché van de Zuidafrikaanse ambassade, de heer Victor de Kock, naar Zuid-Afrika vertrokken. Welke post hem daar wacht is nog niet bekend. Slechts een goede twee jaar heeft hij hier gewerkt en mede door zijn steeds actieve echtgenote heeft het echtpaar De Kock hier vele vrienden gemaakt, die zijn vertrek betreuren.

Tijdens zijn diensttijd hier is de oplage van de nieuwsbrief van de ambassade, Zuid-Afrika van week tot week, sterk gestegen. Het lid van ons Verbondsbestuur, de heer R. Kroes, die daarin Pretoria vertegenwoordigt, staat nu alleen voor de moeilijke taak, een juist inzicht in en begrip van hetgeen in Zuid-Afrika gebeurt, in Nederland te verbreiden.

Het ga Victor de Kock, wiens fotoboeken over Z.-A. ‘Ons drie eeue, our three centuries’ (Kaapstad, 1952) en ‘Ons erfenis, our heritage’ (Kaapstad, 1960) van liefde voor de historie van zijn land getuigen, en mevrouw De Kock, goed in hun zonnige land.