Paul Krugerdag te Utrecht
Op 10 oktober jl. werd bij het Krugermonument te Utrecht (zie foto beneden) de jaarlijkse plechtige herdenking gehouden van Paul Krugers sterfdag.
Bij deze plechtigheid, georganiseerd door de Ned.-Zuidafrikaanse vereniging en het Algemeen Nederlands Verbond, afdeling Utrecht, hield de ambassadeur van de Republiek Zuid-Afrika, Z. Exc. H.A. Rust, een toespraak, waarin hij o.a. wees op het Joodse volk, dat de wereld heeft trachten te overtuigen van het bestaan van een eeuwige God, op Engeland, dat aan de wereld de gedachte van een vrije democratische regering gaf, op Nederland, dat in het verleden de leiding had in Europa op het gebied van de zeevaart en handel, dat vooraan stond in de strijd voor gewetensvrijheid, groot ook op het gebied van kunst en wetenschap en ten slotte op Zuid-Afrika, een klein land, dat echter grote mannen heeft voortgebracht; onder hen achtte hij Paul Kruger de grootste, niet omdat hij grote militaire overwinningen zou hebben behaald, niet ook vanwege eventuele diplomatieke overwinningen; Krugers grootheid ligt meer in het geestelijke vlak, hij verwierf een grote naam en de liefde van zijn volk vanwege zijn geestelijke rijkdom. Strenge ethische en christelijke opvattingen, eerlijke opvattingen overeenkomstig de in de Bijbel gegeven regels, onwrikbare trouw en liefde voor land en volk, integer en bereid elk offer te brengen, terwille van de vrijheid en onafhankelijkheid van Zuid-Afrika, dat was Kruger.
Hij heeft de strijd aangebonden met een tienmaal sterkere vijand, met de wetenschap dat hij die strijd niet winnen zou. Maar gelovende in de rechtvaardigheid van zijn zaak en gelovende aan het bestaan van een eeuwige en rechtvaardige God heeft hij de vijand weerstaan, hoe goed hij ook wist, wat hem en zijn volk te wachten stond. Kruger verloor de strijd en stierf als banneling in een vreemd land.
Maar had hij toegegeven dan zou hij smaad en verachting op zich en op zijn volk geladen hebben. Hij vocht, verloor zijn land, zijn vrijheid, maar hij redde zijn ziel. Zijn volk en zijn nageslacht kunnen vandaag de wereld met vrijmoedigheid, met eer en zelfrespect in de ogen zien en daarom zal Kruger steeds de figuur blijven, waaraan het Zuidafrikaanse volk is en blijft gebonden met banden van de tederste liefde en waardering.
Zuid-Afrika - zo ging Z. Exc. Rust voort - wordt thans gesteld voor de allergrootste problemen in zijn ganse geschiedenis. Ook nu gaat het om de vraag: toegeven aan de eisen, die de wereld stelt of blijven staan bij wat wij beschouwen als recht en eerlijk en als christelijk.
Zuid-Afrika kent - evenals Kruger weleer - het verschil tussen die twee mogelijkheden.
‘Zuid-Afrika is ons vaderland, ons thuisland. Wij hebben geen ander en wij willen ook geen ander. Wij zullen daar moeten leven, zoals onze voorvaderen daar hebben geleefd en volgens de beginselen door hen gehandhaafd.
Ons geloof en onze bede is, dat wij daarvoor de kracht en de overtuiging bezitten. Liever sterven, maar met respect voor onszelf en met geloof in het oordeel van de rechtvaardige God, dan voort te leven, doch met schaamte in de ziel wegens gebrek aan moed en overtuiging voor het bewandelen van het pad van eer en van recht.
Moge de viering van Krugerdag en de inspiratie, die daaruit voortvloeit het middel zijn om ons het pad der toekomst te laten bewandelen met het geloof en de bezieling, zoals die is tot uitdrukking gebracht door de dichter in de volgende bewoordingen:
‘Soos ons vadere vertrou het
Leer ook ons vertrou, o Heer,
Met ons land en met ons nasie
Sal dit wel wees, God regeer.’
Auteursrechtelijk beschermd
