Publicaties
Boekbesprekingen
Dr. Joh. Hartogh: ‘Het verhaal der Maduro's en foto-album van Curaçao 1837 - 1962’, uitgegeven ter gelegenheid van het honderdvijfentwintigjarig bestaan van S.E.L. Maduro & Sons N.V., uitgever D.J. de Wit, Aruba (N.A.) 1962, 179 blz. tekst, 60 blz. foto's.
Niet in de handel.
De schrijver, de laatste jaren bekend geworden door zijn boeken over Aruba, Bonaire en Curaçao, verrastte mij met dit vlot geschreven en technisch uitstekend verzorgd gedenkboek over het geslacht Maduro, dat voor de economische ontwikkeling van Curaçao van de grootste betekenis is geweest en dat mede door zijn verblijf in Nederland een toonbeeld is van de kracht van de Dietse stam.
Stamvader der Curaçaose Maduro's was de uit Marranen (wegens de inquisitie in Spanje noodgedwongen Katholiek gedoopte Joden) stammende Moses Levy Maduro, de in 1649 te Amsterdam geboren zoon van een chirurgijn, wiens in Portugal geboren vader behoorde tot de Sefardische Joden. Moses Maduro was in Amsterdam ‘toeback werkcker’ en vestigde zich in 1672 in de Nederlandse kolonie Curaçao, waar zijn geslacht tot 1837 meest uit handelslieden bestond.
In dat jaar opende Salomon Elias Levy Maduro op vijfentwintigjarige leeftijd in Willemstad een heel bescheiden winkel in textiel. Zijn zaken namen zo'n hoge vlucht, dat hij een landhuis kon kopen, waar in 1954 het Statuut van het Koninkrijk zou worden ontworpen. Hij en zijn nakomelingen hebben zeer veel bijgedragen tot het moderniseren van stad en haven, waardoor zijn firma de grootste werkgeefster van het eiland en in 1902 agente werd van de Standard Oil Company of New Jersey. In 1907 werd de vennootschap een familiefirma, die de Juliana-, Wilhelmina- en Emma-scheepswerven bouwde. In 1917 opende zij te Nieuw-York een kantoor voor in- en uitvoer, onder de naam van Selma (d.w.z.S.E.L. Ma.) Mercantile Corporation.
Door de komst van de Koninklijke Shell Groep naar Curaçao vermeerderden de werkzaamheden van Maduro tienvoudig; in 1916 werd aldaar Maduro's Bank opgericht. Op Aruba ontstond een vestiging der firma, die van Curaçao de beste bunkerhaven van het Caribisch gebied maakte, agente werd van de K.L.M. en in de tweede wereldoorlog buitengewone diensten bewees aan de marine van de Verenigde Staten.
Natuurlijk speelde de familie een grote rol in het bestuur van het eiland, ook in de afdeling van het A.N.V. en in die van Onze Vloot.
De in Leiden rechten studerende George Maduro streed in mei 1940 achter de Vliet in Rijswijk moedig tegen de Duitsers en overleed in 1945 in het beruchte concentratiekamp Dachau.
Koningin Wilhelmina onderscheidde hem in 1946 postuum met het ridderkruis der Militaire Willemsorde (helaas is de brief der Koningin: ‘Met trots zal ik zijn daden blijven gedenken’ veel te klein, en daardoor nauwelijks te lezen, afgedrukt). Zijn ouders schonken het stamkapitaal voor het bouwen van de miniatuurstad Madurodam te 's-Gravenhage.
Het boek heeft benevens een tweede titel in het Engels ook een Engelse tekst. Ook de foto's zijn belangwekkend.
J. STEUR.