Kroniek
Culturele Autonomie
Er is in het Belgische politieke leven heel wat gaande. De discussie pro en contra het federalisme laait, voornamelijk onder Waalse stimulans, fel op. Wij zijn geen dag- of weekblad en kunnen dus onmogelijk de dagelijkse gang van zaken volgen. Bovendien wordt er thans in de Noordnederlandse pers ruime aandacht besteed aan de ontwikkeling in België.
Zoals wij in de rubriek ‘Uit de tijdschriften’ ook aanstippen, is zelfs het beginsel van de culturele autonomie, waar in principe links en rechts het in meerderheid over eens zijn, niet zonder moeilijkheden door te voeren, met name omdat zich onmiddellijk het probleem stelt van de vrijzinnige minderheid in Vlaanderen en de roomskatholieke minderheid in Wallonië. In dit verband vestigen wij nogmaals de aandacht op het memorandum van de Kultuurraad voor Vlaanderen inzake dit vraagstuk. Het memorandum stelt voor in eerste instantie de administratie en de budgetten te splitsen, en de politieke bovenbouw pas later aan te pakken. In een reeks opmerkelijke artikelen in De Standaard heeft Dr. M. van Haegendoren onlangs hetzelfde bepleit. Door splitsing van de budgetten zal in de eerste plaats de Vlaamse achterstand schril in het daglicht komen te staan, in de tweede plaats zal die achterstand gemakkelijker ingehaald kunnen worden. Verder acht de heer van Haegendoren het gewenst zo gauw mogelijk een einde te maken aan de thans bestaande Vlaams-Waalse reciprociteit, d.w.z. dat bepaalde uitgaven voor Franse cultuur automatisch ook gedaan worden voor de Nederlandse en omgekeerd, terwijl er geen rekening gehouden wordt met de specifieke behoeften van de landsdelen. Een maatregel in Vlaanderen behoeft niet bij wijze van compensatie, haar tegendeel te hebben in Wallonië, en vice versa. Volgens Van Haegendoren komen Vlaanderen vanwege zijn achterstand de eerstkomende tijd grotere credieten toe.