Neerlandia. Jaargang 65

De beste immigrant in Australië kreeg burgerprijs

(Van onze medewerker te Sydney, Jan D. Rempt.)

De Australische regering heeft de burgerschapsprijs voor 1961 toegekend aan de oud-Nederlander Dr. Cornelis Wouters, die in Sydney woont en werkzaam is als hoofd van de afdeling vertaaldienst van de Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, een overheidsinstelling, die zich bezig houdt met wetenschappelijk onderzoek op industriëel en landbouwkundig gebied.

De burgerschapsprijs is een denkbeeld geweest van mevr. Gertrude Kumm, die een leidende rol vervult in Australië als lid van de Raad van Advies voor Immigratie en veel werk heeft verzet in de Young Women's Christian Association. De prijs werd voor het eerst toegekend in 1958, eveneens aan een Nederlandse immigrant(e), Odilia van der Kruys, wier vader de verdrinkingsdood had gevonden bij een reddingspoging, toen een Australisch meisje in moeilijkheden verkeerde bij het zwemmen in een rivier.

Dat ditmaal Dr. Wouters is uitverkoren - de prijs werd hem uitgereikt op de jaarlijkse Burgerschapsconventie in Canberra, de nationale hoofdstad, door de gouverneur-generaal, Lord Dunrossil - heeft zijn reden, want deze Nederlandse Australiër heeft al vele jaren laten blijken hoezeer de Nederlandse zaak hem ter harte gaat. Hij is een onvermoeide strijder voor de verbreiding van de Nederlandse cultuur en vertegenwoordigt het Algemeen Nederlands Verbond in Australië. Hij is leider van de Nederlandse Volksdansgroep, die meer dan dertig leden telt en die onder de Australiërs zeer in tel is. Men kan wel zeggen, dat het aan dr. Wouters te danken is, dat deze groep ‘zo goed in de kleren’ zit, want zijn geestdrift voor dit onderdeel van zijn veelzijdige werkzaamheid heeft hem er van het begin af toe verleid om een groot deel, zo niet het allergrootste deel, van de kosten tot aanschaf van nationale klederdrachten zelf te dragen.

Ontelbaar is het aantal functies, die dr. Wouters heeft vervuld bij alle mogelijke gelegenheden, waar de Nederlandse cultuur onder de aandacht van het publiek kon worden gebracht, en ondanks zijn 64 jaren gaat deze manmoedige strijder voort met dit werk. Hij is lid van het hoofdbestuur van de Good Neighbour Council van Nieuw Zuid Wales en in die functie heeft hij herhaaldelijk getuigd van de liefde, die hij zijn geboorteland toedraagt, maar ook van de waarden, die een immigrant meebrengt naar zijn nieuwe vaderland en die, in bepaalde opzichten, moeten worden verdedigd omdat zij anders door zorgeloosheid dreigen verloren te geraken in het proces van assimilatie.

Ook als strijder voor de rechten van de immigrant zegt de naam Wouters iets, want hij is het geweest, die steeds op de bres heeft gestaan om op te komen voor de immigrant, van welke landaard ook, wanneer er ook maar enig blijk was van aantasting van rechten.

In die strijd is dr. Wouters nooit ‘mals’. Hij spaart de kritiek niet en hij spaart ook niemand in die kritiek, zelfs de regering niet. Het is meermalen gekomen tot een straffe woordenwisseling, wanneer het er om ging begrip bij te brengen voor de noden, vooral de geestelijke noden, van de immigrant en voor de nationale waarden, die de nieuwkomer meebrengt van zijn geboortegrond. Men kan wel zeggen, dat door de actie van dr. Wouters het begrip assimilatie langzamerhand gegroeid is tot wat met integratie moet worden aangeduid.

Aan Dr. Wouters is o.a. ook opgedragen de leiding van de verschillende nationale groepen in de jaarlijkse Lente-optocht in Sydney, waaraan ook de Nederlandse groep deelneemt. Enkele jaren geleden heeft hij daarbij openlijk getuigd van het aandeel, dat de Nederlanders hebben in de ontdekking van Australië, een feit, dat dikwijls vergeten wordt in dit vijfde werelddeel, waar algemeen gedacht wordt aan James Cook als ‘de ontdekker’ van het Onbekende Zuidland, terwijl van Tasman, Willem Janszoon, François Visscher, en andere oud-vaderlandse ontdekkings-reizigers weinig of in het geheel geen gewag wordt gemaakt. Dr. Wouters is er echter als de kippen bij om te zorgen dat op Nederlandse grootse daden het juiste licht valt.

Onze Nederlandse Australiër is een talentvolle spreker. Hij beheerst 13 talen en kent daarenboven nog eens zeven andere talen voldoende om zich begrijpelijk uit te drukken en vertalingen te maken. Geen wonder, dat hij een gevierd spreker is op naturalisatie-plechtigheden, waar vele nationaliteiten vertegenwoordigd zijn. Tijdens zijn verblijf in Nederland in 1960 heeft dr. Wouters voor de afdelingen van het A.N.V. in Nederland en in Gent zeer goed bezochte spreekbeurten vervuld. Hij sprak daar o.a. over de Nederlandse cultuur in Australië. Hij is al tien jaar lang lid van het bestuur van de Nederlandse Vereniging in Sydney - de meest representatieve vereniging van Nederlanders in Australië. Gedurende een jaar is hij er ook voorzitter van geweest. Als president van de Bond van Nieuwe Burgers waakt hij eveneens over belangen, rechten ... en plichten van immigranten. Als vicevoorzitter van de New Australian Cultural Association is hij op z'n plaats voor de verspreiding van Europese cultuur en dat de Nederlandse cultuur daarin niet wordt vergeten, bewijzen de vele uitvoeringen, waar de Nederlandse volksdansgroep optreedt, de toespraken, die Wouters houdt en waarin hij gewag maakt van Nederlandse schrijvers, schilders, dichters, beeldhouwers; de artikelen, die van zijn hand verschijnen in o.a. het Nederlands-Australische weekblad ‘De Nieuwe Wereld’, en zijn opmerkingen in Australische dagbladen telkens wanneer het er om gaat te getuigen van de waarden van het oude vaderland.

De Australische regering heeft terecht deze strijdbare figuur uitgekozen voor de burgerschapsprijs. Zelfs de critiek, die dr. Wouters de regering niet spaart, heeft er haar niet van weerhouden hem de erkenning te geven, die hij verdient.

Dr. Wouters is een Nederlander in hart en ziel - zelfs met het Australische burgerschapsbewijs in z'n zak.

Maar dat verklaart juist waarom hij zoveel liefde kan geven aan zijn nieuwe vaderland.