Het graf van Hippoliet Meert
Zaterdag de 30ste november hebben twee afgevaardigden van het Verbondsbestuur, de nieuwe voorzitter dr. J. Schouten en de penningmeester, de heer C. van Leeuwen, in Gent het grafteken van Hippoliet Meert onthuld en overgedragen aan de nabestaanden. Zij werden ontvangen door een onthullingscomite, waarvan dr. Jan Goossenaerts de voorzitter was, in tegenwoordigheid van de secretaris der Brusselse afdeling, de heer M. van Gijsegem.
Een groot aantal jongelieden was bij de eenvoudige plechtigheid aanwezig onder wie een aantal jonge meisjes met bloemen en kransen. Door het Stadsbestuur was medegedeeld, dat volgens een Gentse verordening geen redevoeringen mochten worden gehouden bij een reeds gesloten graf. De samengekomen schare moest er zich dus mede tevreden stellen het nieuwe graf te bezichtigen en er bloemen neer te leggen, te meer daar er een politieman in burger aanwezig was om op de navolging van de voorschriften te letten.
Nevenstaande foto kan de lezer een goede voorstelling geven van het arduinen monument. De heer Gaston Rombaut heeft een grafteken ontworpen, dat door zijn eenvoudige schoonheid Meert waardig is en dat zich als bijzonder kunstzinnig onderscheidt van de graven er omheen. Het werk is door de steenhouwers Gebr. Van Herreweghe met grote nauwgezetheid en vak-bekwaamheid uitgevoerd.
Nadat de aanwezigen het graf van Meert hadden verlaten volgde een korte rondgang langs de graftekens van verschillende beroemde Vlamingen, die daar liggen: Rosa de Guchtenaere, prof. Mac Leod, Virginia Loveling.
Tenslotte verzamelden allen zich voor de toegang van het kerkhof, waar de voorzitter van het A.N.V. de toespraak heeft gehouden, die hij op het kerkhof niet had mogen uitspreken. Hij herdacht de verdiensten van Hippoliet Meert, als strijder voor de Nederlandse zaak en als grondlegger van het Algemeen Nederlands Verbond. Meert, zo sprak hij, is een van de eersten geweest, die begreep dat allen, die de schone en rijke Nederlandse taal liefhebben en tot de Nederlandse stam behoren, zich dienen te verenigen tot een bond, die niet tot de staatsgrenzen bepaald bleef. Hij zag in, dat door het aaneensluiten in afzonderlijke verenigingen en verbonden, de Nederlandse zaak gevaar liep op de achtergrond te geraken. Deze wijsheid, waarom wij heden Meert moeten eren, is maar al te zeer vergeten en de drie schepen van het A.N.V., zeilende in dezelfde richting, zijn te vaak uit elkaar gedreven.
Niet minder dan om zijn wijsheid, ging de spreker voort, moet Meert geprezen worden om zijn trouw. Voor zijn getrouwheid is hij slecht beloond, maar hij heeft in zijn trouw volhard tot aan de dood. Moge zijn wijsheid en zijn trouw ons als schone voorbeelden steeds voor ogen staan!
De voorzitter van het huldigingscomite, dr. Jan Goossenaerts, drukte tenslotte spreker de hand en verzekerde hem, dat Meerts wijsheid nog steeds niet verloren is gegaan, maar voortwerkt en dat zijn trouw voor het nageslacht in Vlaanderen een bezielend voorbeeld is.
J. S.