Neerlandia. Jaargang 61

[p. 30]

De Jan van Riebeeck-herdenking in Kaapstad

Stichter van ‘De Kaap’ geëerd

SEDERT HET GROTE VAN RIEBEECK-FEEST in 1952, toen tienduizenden Zuid-Afrikaners en Nederlanders naar Kaapstad stroomden om op waardige en vreugdevolle wilze de datum te herdenken, waarop Jan van Riebeeck en de zijnen driehonderd jaren te voren waren geland aan de voet van de Tafelberg, is 6 april een officiële Zuidafrikaanse feestdag geworden.

En zo verzamelde zich op zaterdag 6 april j.l. een bonte schare van officiële en niet-officiële belangstellenden - in totaal ongeveer een 500 man - om eer te be-wijzen aan de stichter van ‘De Kaap’. Zittende of staande rond Van Riebeecks standbeeld op het grote open terrein, dat leidt van de havens naar de stad en waar reeds enkele wolkenkrabbers verrijzen rondom wat binnen afzienbare tijd de indrukwekkende ‘Poort van Afrika’ zal vormen, luisterde men naar de toespraken van de burgemeester van Kaapstad, de heer Wolmarans (afstammeling van een Nederlandse kolonist) en van de minister van buitenlandse zaken, de heer Eric Louw, door wie voor het eerst de Unie officieel bij deze herdenkingsplech-tigheden werd vertegenwoordigd. De stamvader van minister Louw is in 1652 met Van Riebeeck meegekomen naar de Kaap.

Vertegenwoordiger van de Nederlandse regering was prof. dr. J. Zijlstra, minister van economische zaken, die als hoofd van een handelsmissie in de Unie vertoefde. Hij las de tekst voor van het Ge~ bed en van de Gelofte van Jan van Riebeeck, volgens diens ‘Dagverhaal’.

Vele kransen

Cadetten van het Marine-Opleidings-Instituut te Saldanha-Baai stonden stram in de houding, toen rond het standbeeld niet minder dan 32 kransen werden gelegd door vertegenwoordiger s van de Nederlandse en van de Unie-regering, van de stad Kaapstad, van velerlei Zuidafrikaanse en Nederlandse verenigingen en ook van een tiental scholen, de laatsten keurig in hun schooluniformen, met het wapen van de school op de borstzak van de blazer. Namens het Algemeen Nederlands Verbond legde de voorzitter van de afdeling Kaapstad, de heer S.J.v. Ewijck v. de Bilt, een krans.

De toeschouwers, onder wie zich vele vertegenwoordigers bevonden van leger, marine en het corps diplomatique, zongen, begeleid door de Zuidafrikaanse marine-kapel, de vier coupletten van het gezang: ‘Juig al wat leef, juig voor die Heer’.

De erewacht, die manhaftig twee uur lang in de brandende zon aangetreden had gestaan, mar cheer de onder welverdiend applaus af. Het bonte gezelschap verspreidde zich in de zaterdagmiddag-stilte van de stad. Jan van Riebeeck bleef achter, alleen op zijn voetstuk, starend in de zacht trillende zonnebrand, die hing bo-ven de dokken, welke né oceaanstomers herbergen, maar waar eens Van Riebeecks vlaggeschip, de ‘Drommedaris’, vergezeld van een kleine vloot van 4 schepen: de ‘Reiger’, ‘Walvisch’, ‘Oliphant’ en de Goede Hoop’ het anker hadden laten vallen, op de dag af drie honderd en vijf jaren geleden....

* _* *

Mevrouw Van Meeteren-Verhagen zond ons bovenstaand verslag over de Van Riebeeckherdenking te Kaapstad. Vorige jaren ontvingen wij geregeld een verslag van de heer Oudschans Dentz, die, wegens verblijf in een ziekenhuis, daartoe deze maal niet in staat was en de heer Pama toen bereid vond hem te vervangen. Met zijn gegevens hebben we het verslag hier en daar aangevuld.