Het Nederlands in de verdrukking
In ‘De Toerist’ (Orgaan Vlaamse Toeristenbond) van 16 mei 1956, vonden we de volgende vragen en opmerkingen:
Kan het in overeenstemming met de taalwet gebracht worden dat
in het Zuidstation te Brussel een krantenventer rondkuiert met een kepi dragend ‘Bibliothèque des Gares’ in het Frans alleen;
in het station Gent-Sint-Pieters de tabellen, die aankomst en vertrek der treinen aangeven, tweetalig zijn?’
We voegen erbij:
dat steeds meer en meer in de Brusselse stations langs de luidsprekers dienstmededelingen worden gedaan in het Frans alleen en nooit in het Nederlands alleen;
dat in die stations de Nederlandse mededelingen aan het publiek allerstunteligste vertalingen zijn uit het Frans; bv, ‘de reizigers zijn verzocht’ voor ‘wordt verzocht’, ‘de twee laatste rijtuigen’ voor ‘de laatste twee’ enz. enz. En dan het accent van het merendeel dier Brusselaartjes! Nu, het Frans heeft er gewoonlijk evenveel onder te lijden als hun eigen moedertaal!