Neerlandia. Jaargang 59

[p. 82]

Velen moeten leren trots te zijn op hun afkomst

Ten geleide

In dit artikel vertelt de heer Dr A.W. Schippers, redacteur van De Nederlandse Courant voor Canada het een en ander over de Nederlanders in Canada, of beter gezegd: Zuid-Ontario, het werkterrein van de heer Schippers. Als journalist komt hij met vele mensen in aanraking, zodat hij terdege weet, wat er onder onze mensen leeft. Daardoor kan hij een eigen geluid laten horen.

De afstanden in Canada zijn zo enorm, de verschillende verhoudingen daardoor zo geheel anders dan in ons vaderland, dat men zich van onze levensomstandigheden moeilijk zonder meer een voorstelling zal kunnen vormen. Canada wordt terecht een ‘slapende reus’ genoemd, wat de mens er tot op heden tot stand heeft gebracht, hoe imposant soms ook, kan eigenlijk vergeleken worden met het eerste knagen van een muis aan een pakhuis vol goederen.

Uiteraard zijn hier niet, jong als het gehele land nog is in zijn ontwikkeling, de historische banden met het moederland, welke in Amerika telkens weer worden aangetroffen, maar er waren handeldrijvende Hollandse zeevaarders en er was Hollands kapitaal (bijv. de Canadian Paficic Railways) die het land mede hielpen ontwikkelen.

Niettemin, afgezien van de ‘essentially British background’, waarmede, tot begrijpelijk misnoegen der Frans-Canadezen, zo gaarne wordt geschermd, waren het ándere Europese bevolkingsgroepen dan de Nederlanders, die hun stempel op de geschiedenis van dit land hebben gezet (de Duitsers en de Oekrainers bijv.).

Ontario trekt het meest

Van de na-oorlogse immigratie heeft de provincie Ontario ruim de helft aangetrokken. Bij de laatste volkstelling (in 1951) bleken er in Ontario 98.000 personen van Nederlandse oorsprong te zijn. Wij behoorden daarmede tot de grootste groepen, maar bleven toch altijd nog aanzienlijk achter bij de immigranten van de Britse eilanden, die van Franse afkomst (Frans Ontario) en ook de Duitsers.

Inmiddels zijn er natuurlijk weer ettelijke tienduizenden bij gekomen. De bevolking van Ontario wordt thans geschat op ca. 5 millioen, zodat ons aandeel daarvan toch op niet meer dan ruim 2% neerkomt.

In het Noorden van de provincie, waar voornamelijk mijn- en bosbouw worden aangetroffen, wonen niet veel Nederlanders, maar in het Zuiden krijgt men in bepaalde gebieden wel eens de indruk dat het er veel meer moeten zijn dan de officiële cijfers aangeven.

Nederlanders zijn ambitieus

Wij hebben wel eens sceptisch gestaan tegenover het bij feestelijke ontvangsten e.d. veel gehoorde compliment dat de Nederlanders de meest geliefde immigranten in Canada zouden zijn. Wij waren beroepshalve nogal eens aanwezig bij vertegenwoordiging van andere nationaliteitsgroepen en dan hoorden wij vaak soortgelijke complimenten. Evenwel, in de practijk is er inderdaad een voorkeur voor Nederlanders. Zij staan over het algemeen bekend als ambitieus, ze wíllen vooruit en het vervult vele Canadezen met verbazing hoe zij daarin vaak na betrekkelijk korte tijd weten te slagen. Dit komt eensdeels doordat hun producten op het gebied van bijv. bloementeelt en land- en tuinbouw reeds ‘van huis uit’ als hoogwaardig staan aangeschreven, waardoor deze een gunstige ontvangst op de markt vinden, maar anderzijds ook doordat de Nederlandse immigrant er doorgaans, wat aanpassing aan taal en levenswijze betreft, veel gemakkelijker in slaagt door de Canadees geaccepteerd te worden dan enige andere niet-Engelse ‘nieuwkomer’.

Ook het jongste verleden, waarin de naam van ons land voor menig Canadese vader en moeder zo nauw verbonden was met die van de zoon, voor wiens behouden terugkeer zij baden, maakt dat er in de harten van vele Canadezen een zwakke plek is blijven bestaan. Het verblijf van onze tegenwoordige Koningin met haar kinderen gedurende de oorlogsjaren heeft daar zeer veel toe bijgedragen. Men spreekt daar altijd nog graag over.