Taalkundige Constant H. Peeters overleden
Onze goede vriend en medestrijder, de bekende taalkundige Constant H. Peeters, uit Schaffen-bij-Diest, die na de tweede wereldoorlog naar Antwerpen verhuisde, is aldaar op 11 Februari overleden aan de gevolgen van een slepende kwaal, waartegen zijn ondermijnd gestel sedert maanden met wisselende kansen weerstand bood.
Het bericht van zijn heengaan, dat ons toch nog vroeger bereikte dan wij hadden verwacht, vervult ons met diepe treurnis, want Constant H. Peeters was één onzer oudste en trouwste leden, wiens hart tot in zijn laatste levensdagen warm voor het Verbond heeft geklopt.
Hij volgde van meet af met meer dan gewone belangstelling de groei en de ontwikkeling van het A.N.V. in Vlaanderen, waarvan hij 50 jaren lang een voorbeeldig lid is geweest (zijn toetreding dagtekent van 1900 toen hij amper 20 jaar oud was). Wij herinneren ons nog in welke geestdriftige bewoordingen hij de wederoprichting van het Verbond in Vlaanderen, nu een drietal jaren geleden, begroette. Hij schreef ons toen woordelijk: ‘Het draagteken van het A.N.V. heb ik vóór en tijdens de oorlog altoos op mijn jaskraag gestoken, en ook heden draag ik het nog. Van mijn jeugd af voelde ik mij als Nederlander. Die gedachte was en is mij dierbaar gebleven, al heb ik er zware offers voor moeten brengen’.
Zo luidde de fiere trouwbelijdenis van de toen bijna 70-jarige Constant H. Peeters. Ondanks zijn gevorderde leeftijd, bleef hij zelf niet werkloos toezien, en het duurde niet lang of hij bracht ettelijke nieuwe leden aan, een daad die wij de jongeren tot voorbeeld zouden willen stellen.
Zijn familieleden en vrienden wezen er van verzekerd dat het aandenken van deze diep-overtuigde en stambewuste Vlaming, die tevens op taalkundig gebied zeer verdienstelijk werk heeft verricht (zijn ‘Taalgids’ werd met een De Keyn-prijs onderscheiden), in alle kringen die met de bevordering en de toekomst van onze cultuur begaan zijn, steeds zal worden in ere gehouden.
M.v.G.