Nederlandsche kultuur voor Vlaanderen.
‘Om een eigen kultuur te bereiken heeft Vlaamsch België het intellectueele Holland noodig’ heeft August Vermeylen eens gezegd.
Deze waarheid indachtig, hebben verschillende bekende en bemiddelde Groot-Nederlanders reeds eenigen tijd pogingen aangewend om een fonds te stichten, ten einde geregeld Nederlandsche geleerden zuiver wetenschappelijke voordrachten in Vlaanderen te laten houden en Vlaamsche studenten in de gelegenheid te stellen hun studie in Nederland te voltooien. De ziel dezer beweging is mevrouw De Groodt van Antwerpen, wie het gelukte een groot fonds bijeen te brengen. En al zal dit niet den fabelachtigen omvang hebben, die de legende er reeds aan had toegedicht, het blijkt toch wel zoo krachtig, dat thans kon worden overgegaan tot het zenden van zes studenten naar hoogescholen in Nederland en dat met een dozijn Nederlandsche hoogleeraren is overeengekomen, dat zij in Vlaamsche steden lezingen zullen houden.
Men weet, dat het Algemeen Nederlandsch Verbond reeds eenige jaren door zijn Comité voor lezingen in Vlaanderen iets soortgelijks doet maar in meer populairen trant. Zeer terecht is opgemerkt, dat deze werking en de nieuwe stichting elkaar aanvullen.
Zoo wordt meer en meer de geestelijke toenadering van Nederland en Vlaanderen van gedachte werkelijkheid.