Neerlandia. Jaargang 32

[p. 52]

Nederlanders in den vreemde.
VIII.

Europa (vervolg).

Polen.

Van den consul te Posen werd geen antwoord ontvangen.

De consul te Warschau geeft voor zijn ambtsgebied 20 Nederlanders op, van welke 6 gehuwd zijn, meerendeels werkzaam in den handel bij Nederlandsche ondernemingen, als Philips gloeilampenfabrieken, Koninklijke Hollandsche Lloyd, Holland-Amerika-lijn. Zij blijven Nederlandsch spreken; hun kinderen ook.

Dit laatste is anders bij de 8 Nederlanders in Lodz, machinefabrikanten, handelaars, bloemisten, ingenieur, enz.

In Lwow zijn eenige Nederlanders werkzaam als kooplieden in den hout- en goederenhandel en in de nafta-ondernemingen.

Oostenrijk.

Geen antwoord is ontvangen van het consulaat te Salzburg.

Aan de mededeelingen van het consulaat-generaal te Weenen is het volgende ontleend:

Het aantal der in Oostenrijk woonachtige Nederlanders wordt op 80 tot 100 geschat.

Zij beoefenen verschillende beroepen, als daar zijn: vertegenwoordigers van Nederlandsche ondernemingen, invoerders van Nederlandsche en andere voortbrengselen, personen die zich met den een of anderen handel bezighouden en in voorkomende gevallen ook kantoorwerk en dgl. verrichten, toonkunstenaars, ingenieurs, dagbladschrijvers, geestelijken, kooplieden en geneesheeren (tijdelijk voor studie).

De Nederlanders in Oostenrijk blijven in het algemeen hun Nederlandsch karakter bewaren, wat blijkt uit het feit, dat zij met weinig uitzonderingen hun taal trouw blijven en in alles wat met Nederland in verband staat, belang blijven stellen. Nederlandsche Diaden worden in de koffiehuizen te Weenen, waar deze liggen, veel gelezen.

De kinderen blijven in het algemeen hun moedertaal spreken.

Hongarije.

Een zuiver Nederlandsche vereeniging bestaat in Hongarije niet. In 1922 werd opgericht het Hongaarsch-Nederlandsch genootschap, Ulloï-ut 4 Budapest, dat zich ten doel stelt de cultureele betrekkingen tusschen Nederland en Hongarije levendig te houden en te versterken.

Aan hetzelfde adres is gevestigd de vertegenwoordiger van het A.N.V., de heer J. Vreede.

In het gebied van het consulaat-generaal waren, voor zoover bekend, 16 Nederlandsche gezinnen, bestaande uit omstreeks 50 personen, verder 7 mannelijke en 3 vrouwelijke ongehuwde Nederlanders. (De consuls te Györ en Szeged hebben bericht, dat in hun gebied geen Nederlanders wonen). De voornaamste beroepen, die de Nederlanders - behalve de regeeringsvertegenwoordigers - in Hongarije uitoefenen zijn: werkzaamheden in de leiding van verzekerings-, bank-, landbouw-, nijverheids- en scheepvaartondernemingen, persarbeid, muziekonderwijs, verplegingsarbeid (2 verpleegsters).

Alle Nederlanders blijven hun Nederlandsch karakter bewaren. In alle gezinnen, op een enkele uitzondering na, wordt, ook door de kinderen, Nederlandsch gesproken.

Te Budapest is een leergang voor de Nederlandsche taal ingesteld door den Nederlandsch sprekenden hoogleeraar in de godgeleerdheid, Dr. Jenö Sebestyén. Doel van dezen leergang is hoofdzakelijk, de Hongaarsche kinderen, welke in Nederland hebben verblijf gehouden, in staat te stellen, de daar opgedane kennis uit te breiden of althans te onderhouden.

Het Hongaarsch-Nederlandsch genootschap beschikt over een Nederlandsche boekerij met omstreeks 1000 boeken, hoofdzakelijk voor de jeugd. De leerboeken worden ten deele in bruikleen gegeven, ten behoeve van den leergang van professor Sebestyén, terwijl de overige boeken voor het groote publiek ter beschikking worden gesteld in de stadsboekerij te Budapest.

Tsjecho-Slowakije.

Er bestaat te Praag een ‘Nederlandsche vereeniging voor Tsjecho-Slowakije’, tevens afdeeling van het Algemeen Nederlandsch Verbond, hebbende 25 leden. In het geheel wordt het aantal Nederlanders, in Tsjecho-Slowakije verspreid, op 45 geschat, die werkzaam zijn in handel en nijverheid, vooral de scheikundige nijverheid of als dagbladschrijver. Het oordeel van den consul te Praag is, dat deze Nederlanders met hun kinderen hun Nederlandsch karakter bewaren, hun moedertaal blijven spreken en zich aaneensluiten.

Roemenië.

Alleen van den consul te Galatz werd geen antwoord ontvangen.

In Roemenië bestaat een ‘Nederlandsche Vereeniging’ te Boekarest, afdeeling van het A.N.V. Het aantal leden is ongeveer 60. Zij heeft een boekerij. Voorts de ‘Hollandsche Club’ te Ploesti met 47 leden.

Het aantal mannelijke Nederlanders in Roemenië bedraagt ongeveer 90, hoofdzakelijk werkzaam als beambten in de petroleumnijverheid (zoowel technisch als administratief). Ongeveer 1/3 woont in Boekarest, de rest op de olievelden en in Campina en Ploesti.

In het algemeen blijven de Nederlanders hun nationaal karakter bewaren en hun moedertaal spreken. Zeer velen zijn echter getrouwd met niet Nederlandsche vrouwen, waarbij het dan vaak voorkomt, dat de kinderen, ook door het ontbreken van Nederlandsch onderwijs in Roemenië, de taal van de moeder spreken.

De consul te Ploesti geeft voor zijn ambtsgebied op 45 Nederlanders (23 mannelijke en 22 vrouwelijke), die werkzaam zijn in de Roemeensche petroleum-nijverheid.

Dit laatste is ook het geval met de ongeveer 40 Nederlanders in Campina, een wisselend aantal, daar eenigen slechts tijdelijk daar wonen.

Uit het gezamenlijk herdenken der nationale feestdagen en de offervaardigheid bij groote rampen in Nederland, blijkt naast het gebruik der Nederlandsche taal, dat zij hun Nederlandsch karakter blijven bewaren.

Te Braila en in Bessarabië is de Nederlandsche consul de eenige Nederlander; te Constanza zijn er 4: 2 ambtenaren bij de ‘Astra Romana’, één R.K. priester en één ingenieur.