Neerlandia. Jaargang 32

Taalcommissie.

Brievenbus.

N.N. te Amsterdam. Het teeken g durven wij niet aanbevelen, omdat het verward kan worden met gram. Heeft u iets tegen gld.? De Franschen b.v. hebben ook 3 letters voor francs, de Engelschen zelfs £, een lastig teeken.

Verheugend nieuws.

Een lid schrijft ons, dat hij een nieuw soort van eieren heeft ontdekt. Wel twijfelt hij er aan, of de bloemenwinkels er zoo mee ingenomen zullen zijn, dat tegenwoordig bij plechtigheden kransen worden gelegd. Meestal wordt hierbij vermeld, dat heeren der schepping de leghennen er van zijn. Nu de legtijd spoedig aanbreekt, zullen de kransen gelijk op met de eieren wel in prijs dalen. Of zouden wij voortaan maar spreken van kransen neerleggen op....?

Hard noodig.

Dat ‘Taalzuivering’, onze woordenlijst, in een gevoelde behoefte voorziet, bewijzen aanvragen als:

Zend mij s.v.p. per omgaande post 2 exemplaren.

Die aanvrager zal na bestudeering van het werkje voortaan wel vragen:

Zend mij a.u.b. met keerende post 2 stuks.

Taalgevaar uit de Radio.

Onze Taalcommissie is onze taalwacht. Zij houdt nu al vele jaren toezicht op het gedrukte woord. Het gesproken woord laat zich niet zoo gemakkelijk op fouten betrappen. Maar nu door de radio zoowat den ganschen dag tot honderdduizenden doordringt, wordt het tijd, dat de omroepers en woordvoerders van A.N.R.O., V.A.R.A. en hoe de uitzenders meer mogen heeten, in den letterlijken zin des woords op hun

[p. 13]

woorden gaan letten, een wacht voor hun lippen zetten en de radio gespeend blijve van taalongerechtigheden, die langs dezen weg maar al te spoedig gemeen goed (in meer dan een beteekenis) kunnen worden.

Een autotochtje.

Een onzer leden schrijft ons:

Ik rijd met een vriend mee in zijn wagen; hij zelf zit aan 't stuur en het streven van 't A.N.V. naar taalzuivering komt ter sprake.

Hij vertelt me als lid van 't A.N.V. het streven ook zooveel mogelijk na te komen. Daarom heeft hij gezocht naar een Nederlandsch woord voor bougie Hij heeft het werktuigje aan zijn wagen eens goed bekeken, er de werking van nagegaan en kwam tot dit besluit:

Een bougie is een schroef, die een vonk ontsteekt, dus een vonkschroef.

Terwijl ik deze vondst toejuich, houden we stil voor een tol en wordt mijn vrind door een veldwachter naar zijn rijbewijs gevraagd en ‘of hij een ownrider is?’

‘Nee’, antwoordt mijn vrind bits, ‘ownrider niet, maar eigenrijder’

Ik: ‘Zou dit een goed Nederlandsch woord zijn?’

Hij: ‘Waarom niet? We hebben toch ook eigengerijd!’

Ik: ‘Zeker, maar nu ben je mis, want dat schrijven we met ei. Bloos maar niet, met je vonkschroef heb je je vandaag al verdienstelijk genoeg gemaakt.’

En genoeglijk tuffen we verder door Neerlands eigen landschapschoon.