Vlaanderen
Dr. A.J. van de Perre overleden.
De bladen hebben, uitvoerig, het overlijden gemeld, op slechts 58-jarigen leeftijd, van den trouwen Vlaming dr. A.J. van de Perre, gewezen Vlaamschkatholiek kamerlid voor Antwerpen en Stichter, te zamen met Mr. Frans Van Cauwelaert, van het Vlaamschgezinde dagblad De Standaard, dat hij, tot op het oogenblik dat de kwaal, die hem ondermijnde, zulks onmogelijk maakte, met kloeke hand en practischen zin bleef besturen.
Het is hier ongetwijfeld niet de plaats om de politieke loopbaan van dezen zeer verdienstelijken Vlaming te schetsen of te wijzen op zekere verschillen van opvatting omtrent bepaalde punten van het Vlaamsch programma, welke, vooral sedert zijn uittreding uit de Kamer, tusschen hem en andere Vlaamsche voormannen waren ontstaan.
Geen Vlaming echter, of hij bracht steeds en altijd, waar het paste, hulde aan zijn edel karakter en zijn onwrikbare eerlijkheid. Ook zijn onwillige franskiljonsche en, op Vlaamsch gebied, meestal verkeerd voorgelichte Waalsche tegenstanders moesten meer dan eens voor zijn krachtig volgehouden geestkracht en zijn innige goedheid en breedopgevatte verdraagzaamheid eerbiedig de vlag strijken.
Hoogtepunten in zijn veel te kort leven waren o.m. zijn propagandatocht tijdens den wereldoorlog, te zamen met het kamerlid voor Brugge, Mr. Standaert, door Zuid-Afrika, waar het ongekunstelde woord van den Vlaamschen dokter, van Grootnederlandsch vuur doorzinderd, diep in het gemoed van de stamverwante Boerenbevolking doordrong.
De verschijning van zijn boek: ‘The language question in Belgium’, opgedragen aan de gesneuvelde Vlaamsche soldaten, dat veel ophef maakte in de Engelsch sprekende landen, was eveneens een gebeurtenis van beteekenis.
Een derde was zijn ondervraging van de regeering, onmiddellijk schier na den terugkeer van het parlement te Brussel, te zamen met Mr. Van de Vijvere en Mr. Van Cauwelaert over de gruwelen tijdens den oorlog, in de Belgische soldatengevangenissen te Fresnes en Anvours en in de strafkompagnies gepleegd en de misstanden, welke aan het IJzerfront hebben bestaan en waarvan, uit den aard der zaak, in overgroots meerderheid, Vlaamsche soldaten de slachtoffers werden.
Dr. Van de Perre was een beproefd vriend van Nederland en de Nederlanders. Den geheelen Nederlandschen stam droeg hij een warm hart toe en het was zijn innige overtuiging, dat het volk, wonend aan het lage Noordzeestrand, van de Aa tot aan de Eems, verwant aan het van het Zuiden uit tot aan den Afrikaanschen evenaar doordringend Boerenvolk en gevestigd in het paradijsche Insulinde, nog een groote rol in het spel der volkeren heeft te vervullen.
Niet enkel in Vlaanderen, waar het verlies, door zijn heengaan geleden, voor iedereen schrijnendduidelijk is, maar tot in de verste hoeken van de wereld, waar stamverwanten wonen en Neerlandia wordt gelezen, verdient zijn naam steeds met dankbaarheid en eerbied te worden vermeld.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd