Neerlandia. Jaargang 25

Taalcommissie.
Onder eigen verantwoordelijkheid.
Adres: Helenastraat 46, 's-Gravenhage.

Brievenbus.

't Is wel onaangenaam, doch noodig, dat de Taalcommissie er weer eens op moet aandringen stukken, voor haar bestemd, regelrecht te zenden naar: Helenastraat 46, 's-Gravenhage. Dat bespaart tijd, moeite en kosten.

Reclame. Op onze vraag naar 2 goed Nederlandsche woorden voor reclame ontvingen we, zelfs uit den vreemde, antwoorden. Onder al deze schijnen ons aanbeveling en bezwaar(schrift) het best weer te geven, wat men met het vreemde woord bedoelt, In ieder geval beveelt de T.C. aan, ze zooveel mogelijk te gebruiken. Een inzender, die aanbeveelt bemerkbaarmaking en aanmerking naast bekendmaking en bemerking, zag zeker over 't hoofd, dat bemerkbaarmaking wel wat lang is en bemerking een Germanisme. Weer een ander pleit voor klacht, klagen en aanprijzen en aanprijzing. We hopen, dat de vrager ‘keus kan maken’. Zie ook bij trottoir.

Trottoir. Ook dit woord deed naar aanleiding van het stukje van den Heer Schaap velen de pen opvatten. Riep of rijp vinden de schrijvers niet aanbevelenswaardig, omdat zij meenen, dat dit woord te ‘gewild’ is. De grootste aantrekkelijkheid heeft (ook voor ons) voetpad, dat velen ook al gebruiken. Een der inzenders uit zich dichterlijk en schrijft:

Voor mij is een trottoir een loopstoep,
Voor reclame lees ik lokroep.

Wij vreezen, dat, al bedoelen de zakenmenschen

[p. 69]

met reclame inderdaad wel lokroep, dat zij dit te.... duidelijk vinden!

Een ander meent, dat, als voetpad niet genoeg onderscheidend is, omdat het ook de naam is voor een voetweg, door bosschen en velden, we dan kunnen spreken van stoeppad. Nog een belangstellende vindt kleine steentjes het teekenachtigst. Zouden zij, die willen kiezen, maar niet nemen voetpad? Of geven zij de voorkeur aan oppad, dat ons weinig aanlokt, al zet de voorsteller er van opkamertje er naast.