Ons Vaderland.
Neerlandia kan weinig plaats voor poëzie inruimen, maar neemt toch gaarne onderstaand gedicht op van een bijna 90-jarigen Nederlander die ondanks het feit, dat hij het grootste gedeelte van zijn leven in Amerika leefde en werkte, nog zulk een onverflauwde liefde voor het oude Vaderland toont.
Nederland, Vaderland, ons zijt ge lief!
Land van de melkrijke, mollige weiden;
Land van de kleurige geurige heiden;
Land van de vruchtbare, rijke landouwen,
Lokkende vreemden uw schoon te aanschouwen -
Nederland, Vaderland ons zijt ge lief!
Nederland, Vaderland, dierbaarste land!
Land van een huislijke, gullige blijheid,
Eerste verblijfplaats en schuilplaats der vrijheid;
Rijk in uw zonen en dochters van naam,
Helden, heldinnen van eindloozen faam;
Nederland, Vaderland, dierbaarste land!
Nederland, Vaderland, roemrijkste land!
Land waar de beeldende meesters zich vestten,
Meesters vermaard in de verste gewesten,
Edele leiders in schoonheid en kunst
Land steeds belonkt door de hemelsche gunst -
Nederland, Vaderland, roemrijkste land!
Nederland, Vaderland heerlijkste land.
Nooit word' uw dierbare bodem ontheiligd;
Blijven uw zandige kusten beveiligd;
't Heerlijk juweelen sieraad van uw ‘Oost’,
Blijve' bewaard voor U zelv' en uw kroost -
Nederland, Vaderland heerlijkste land.
Nederland, Vaderland, ons zijt ge lief!
Waar ook uw vlag moge wapp'ren, die schoone.
Waar ook een dochter of zoon van U wone,
Waar ook uw naam moog' worden genoemd,
Naam zelfs tot heden nog wereldberoemd,
Nederland, Vaderland, dáár zijt g' ons lief!
Nederland, Vaderland, dierbaarste land!
Schoon wij ook wonen in landen der vreemden,
Toch hijgt ons hart nog steeds naar uw beemden:
Blijven w' u immer in vreugde of rouw
Overal, altijd, onfeilbaar getrouw -
Nederland, Vaderland, dierbaarste land!
Germantown, Philadelphia, Pa. |
|
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd