Ons ‘Wilhelmus’ in Zwitserland.
Prof. Knappert schrijft ons:
Een mijner oud-leerlingen, thans predikant in eene Zwitsersche gemeente, had mij geraadpleegd over eene voordracht, welke hij over Prins Willem I houden wilde. Thans schrijft hij mij:
‘...... Ik sprak (te Chur) over “Wilhelm von Oraniën als Glaubensheld” en schetste zijne godsdienstige ontwikkeling, waarbij als achtergrond de heldenstrijd der Nederlanders diende. Aan de gespannen opmerkzaamheid en aan wat men mij daarna er over gezegd heeft, kon ik merken dat de lezing een levendige belangstelling wekte.... Men had de vriendelijke oplettendheid het “Wilhelmus” te laten zingen door een baritonsolo met instrumentale begeleiding en het “Niederländisches Dankgebet” van Valerius, wat eene hooge stemming wekte, zoodat het geheel een zeer geslaagde avond was......’
Ik meende, dat ook de lezers van Neerlandia zich over dit bericht zouden verheugen; eene der schoonste bladzijden uit onze historie aan een geestdriftig Zwitsersch gehoor voorgedragen.