Onze strijd voor het Nederlandsch.
Het is een moeilijke strijd, dien wij voor onze taal voeren; een strijd tegen vooroordeel, wansmaak, onverschilligheid en gebrek aan nationaal zelfbewustzijn!
Het is een moeilijke strijd, want als een duizendkoppige hydra spuwt het ‘vreemde-woorden monster’ in onze taal telkens uit een nieuwen muil zijn gif uit.
We hebben in de laatste weken weer veel ergerlijks op het taalgebied beleefd. Tot het ergste behoorde wel, wat het Bestuur der Posterijen voor eenigen tijd heeft geleverd, toen het in een mededeeling over verzendingen naar België de namen der Vlaamsche steden in het Fransch vermeldde. Zelfs werd Antwerpen Anvers genoemd! Hoe is het mogelijk!
Een Nederlandsch uitgever, A.W. Sijthoff te Leiden, ontziet zich niet om aan twee Nederlandsche Damesbladen Fransche namen te geven: ‘Les jolies Modes’ en ‘Broderie’. Wij wenschen dien bladen zeer weinig inteekenaarsters toe!
Het Haagsche Gemeentebestuur blijft den kiezers op de borden bij de stembussen verzoeken zich ‘en file’ op te stellen en laat die Fransche woorden (die zoo goed bij het algemeen kiesrecht passen) met groote letters schilderen.
In een blad, gewijd aan de Haagsche winkelweek, geeft Enny Reigersberch een stukje over damesmodes in een taal, die op weerzinwekkende wijze is doorspekt met Fransche woorden en uitdrukkingen! Een Franschman, die Nederlandsch verstaat en dat taalgedrocht onder de oogen krijgt, moet wel een diepe minachting voor ons nationaliteitsgevoel in zich voelen opkomen!
Het Hoofdbestuur van den A.N.W.B. schrijft aan den Belgischen bond van wielrijders een protest tegen diens annexionistische uitlatingen. Op zich zelf een goed Nederlandsche daad. Maar waarom moet dat Hoofdbestuur daarbij onze stamverwantschap met het grootste gedeelte van de Belgische bevolking verloochenen door in het Fransch te schrijven? Of heeft het daarmede te kennen willen geven, dat de annexionisten alleen onder de Fransch-sprekenden te vinden zijn? Dan zouden wij er nog vrede mee kunnen hebben.
Hoe het ook zij, de strijd voor de zuiverheid van ons Nederlandsch is zwaar. Men helpe ons met alle krachten. In de eerste plaats trachte ieder in zijn kring, onverdroten het gebruik van zuiver Nederlandsch te bevorderen.
K.E.O.