Neerlandia. Jaargang 16

Sleur of onwil?

Een firma te Rotterdam deelt aan de N.R. Ct het volgende staaltje mede van de wijze waarop in ons eigen land onze eigen taal door groote lichamen als Asschepoester wordt behandeld.

‘Bij verzending naar België hebben wij de vaste gewoonte de vrachtbrieven enz. in het Nederlandsch uit te schrijven, zonder dat dit tot nog toe tot eenig bezwaar aanleiding had gegeven. Eenige dagen geleden weigerde de Holl. IJzeren Spoorwegmaatschappij onze goederen naar België te vervoeren, omdat de vrachtbrieven in het Nederlandsch waren uitgeschreven; het moest in het Duitsch of Fransch zijn.’

Het wordt toch waarlijk al te gek! Maar is er dan niemand in ons land die aan zulk een willekeur een eind maakt?

De dienst en de overeenkomsten met het Buitenland?! Och kom! In België, waar het Nederlandsch een der twee landstalen is, mag men de vrachtbrieven invullen in 't Nederlandsch, onverschillig naar welk land. En bij ons zou het niet kunnen?

Geloove het wie kan!

[p. 212]

L. SMIT & Co's JONGSTE SLEEPREIS.
In 1896 werd door den Sleepdienst L. Smit & Co. het eerste dok over zee vervoerd. Het was een dok van 180 voet lang bij 44 voet breed, hier te lande gebouwd voor rekening van de Portugeesche regeering en bestemd voor de haven van San Paul de Loando. Het was voor dien tijd een heele onderneming en de verantwoordelijkheid werd niet onderschat.
Het dokje dit een lichtvermogen had van 1350 ton, werd gesleept door de sleepbooten ‘Oceaan’ en ‘Oostzee’ en legde den 5300 mijl langen weg in 53 sleepdagen af.
Gedurende de zestien jaar, die sedert de sleepreis van dit dokje verloopen zijn, werden door dezen sleepdienst nog 21 dokken over zee gebracht, waaronder dokken van 12000, 17000 en 25000 ton lichtvermogen, over afstanden van 300 tot 10000 Eng. mijl.
Vele dezer reizen waren, òf door het te bevaren water (Straat van Magellaan, rond Kaap de Goede Hoop, enz.) òf door den langen wegende meerder of minder geschikte kolenhavens onderweg, wat men kan noemen, zorgelijke reizen. Een van de meest zor elijke reizen, ofschoon slechts zeer kort in tijdsduur, is de reis, die door de sleepbooten van bovengenoemde Maatschappij in Juli j.l. is volbrachi met een dok van de Tyne naar de Medway (Thames), waarvan wij hierboven eene afbeelding geven.
Men vergelijke de cijfers van het dok van 1896 met die van dit dok, dat 640 voet lang en 144 voet breed is, en een lichtvermogen bezit van 32000 ton, en mer zal moeten toegeven, dat het een zeer zorgelijk werk is om met zulk een gevaarte van Wallsend op de rivier de Tyne behouden in zee te komen.
Ongeveer twee uur waren noodig om het dok naar zijne ligplaats buiten de pieren te brengen.
De zeereis verliep, darik zij het goede weer, vrij voorspoedig. Zaterdag 22 Jun van de Tyne vertrokken, werd hetdok, dat bestemd is om Engelands Super-Dreadnoughts te dokken, Dinsdag 25 Juni aan de Engelsche Admiraliteit afgeleverd.
(Het Nederlandsch Zeewezen.)