Maastricht op zijn malst!
Wie de stad Maastricht bezoekt, hetzij toevallig, hetzij om de stad en hare architecturale gebouwen te bezichtigen, en dan hoopt het type te vinden van eene echt Hollandsche stad, Hollandsch van uiterlijk zoowel als van gevoel en karakter, ziet zich in zijne verwachting jammerlijk bedrogen. Ik aarzel niet het te zeggen dat Maastricht meer gefranciseerd is dan welke stad in Vlaamsch-België ook. Van de opschriften op winkels en hotels af tot de Fransche stukken in den schouwburg toe, is alles er in 't Fransch. Er is een ‘Hotel de l'Empereur’, een ‘Hotel des Pays-Bas’ en minder aristocratisch een ‘Café au repos des pêcheurs’ en een ander ‘Café près de la gare’; de Brugstraat hoort men niet zelden onder den vorm van Rue du Pont, en zelfs in het station van de Staatsspoor, kan men bekomen: Bifsteck à toute heure.
Ik vind het heel prijzenswaardig dat de inwoners van Maastricht eraan houden Fransch en Duitsch aan te leeren, wat de geographische ligging der stad overigens meebrengt, maar ik acht het bespottelijk in eigen stad en land de voorkeur te geven aan een vreemd gewaad! Bij den vreemdeling, die de stad bezoekt, bereikte men daarmede zelden het gewenschte resultaat maar veeleer misprijzen en bespotting.
Maastricht moet meer Hollandsch worden of het zal nooit iets worden!
Hasselt (België).
Dr. E. VAN SOEST.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd