Neerlandia. Jaargang 15
(1911)– [tijdschrift] Neerlandia– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermdDe Nederlanders te Avellaneda.Met genoegen lees ik altijd wat Neerlandia ons meldt, over de taalbeweging en het ontwaken en opleven van het nationaliteitsgevoel. Daarom stem ik mede in met de statuten van de Vereeniging ‘Juliana’ te Avellaneda bij Buenos Aires. Deze Vereeniging, opgericht den 27en April 1910, heeft tot streven de Nederlandsche taal niet alleen te handhaven, maar ook zooveel mogelijk ingang te doen vinden in die Nederlandsche gezinnen, welke al vele jaren hier zijn, en waar het Nederlandsch weinig of niet gesproken wordt en de kinderen al aardig (?) verargentijnscht zijn. Ook maakt ‘Juliana’ het zich tot plicht | |
[pagina 57]
| |
nieuw aangelomen landslieden zooveel mogelijk te helpen, niet alleen met raad, ook met de daad, en heeft reeds, tot wederzijdsch genoegen, vele personen ‘op het paard’ geholpen. Ook geeft zij naar waarheid inlichtingen aan hen, die hierheen willen komen. Elke vier weken vergadert de Vereeniging in de Kerkeraadskamer der Holl. Geref. Gemeente, daartoe welwillend afgestaan, waar dan door en voor de leden lezingen worden gehouden van populair-wetenschappelijken aard. Na de pauze worden voordrachten gehouden in dicht en ondicht. De bijeenkomsten kenmerken zich steeds door een vriendschappelijken toon. Al heeft de Vereeniging goede krachten in zich, toch zou zij nog meer aan het voorgestelde doel kunnen arbeiden, indien zij zich kon verblijden in een boekenkast; niet een leege, maar een gevulde met goede en degelijke lectuur. De leden zijn bijna allen uit den werkenden stand, zoodat de stoffelijke krachten te gering zijn om zich een bibliotheek aan te schaffen. Vooralsnog zal dit wel bij wenschen blijven, of er zou...Ga naar voetnoot1). Hoe vreemd het ook schijne, de Vereeniging heeft ook hare bestrijders; niet om haren taalstrijd, maar wel om hare neutraliteit en nog wel van menschen, die elke poging tot behoud van stamverwantschap moesten toejuichen. Een vereeniging van Nederlanders tot behoud van taal en nationaliteitsgevoel, op welk standpunt zou die zich moeten plaatsen in een land als Argentina?
ARN. FRANCKEN. Avellaneda, Calle Gen. Pintos 442. (Buenos Aires, Argentina). |
|