Herinnering uit de jeugd.
Een dame, schrijvende over haar belangstelling in 't streven van het A.N.V., vertelt ons o.m. het volgende:
Als kind, toen men nog verzen gewoonlijk opdreunde, zei ik eens dit versje op met zoo'n vuur, dat ik 't vóór de klasse nog eens moest doen en een hoog cijfer kreeg. Het versje, zoo eenvoudig - waar ik 't vandaan had gehaald weet ik niet - is mij altijd bijgebleven:
Ik ben in Holland opgevoed,
In 't Hollandsch leerde ik spreken.
'k Zal voor die taal steeds in 't gemoed
Niet, dat ik op het vreemde smaal
- 'k Laat alles in zijn waarde -
Maar 'k zeg: Voor mij is Hollands taal
De schoonste taal op aarde.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd