Neerlandia. Jaargang 14

Mededeelingen en allerlei

Naklank van het Maastrichtsch Congres.

De heer J.C. Fabius, afgevaardigde der Nederlandsche Regeering naar het XXXIe Ned. Taal- en Letterkundig Congres schrijft in zijn rapport opgenomen in de Ned. Staatscourant van 14 Oct. 1910, onder meer:

De openingsrede, uitgesproken door den voorzitter, Mr. L.H.I. Lamberts Hurrelbrinck, werd met groote aandacht gevolgd. In deze zaakrijke redevoering kwam tot mij het verzoek bij de Regeering den wensch te ondersteunen, dat meer dan tot dusverre aan Nederlandsche scholen in het buitenland geldelijke hulp worde verleend. De instemming der vergadering met deze woorden geeft mij te meer vrijmoedigheid dit verzoek in de overweging der Regeering aan te bevelen.

Waren bij het vorig Congres de stambelangen verwezen naar eene afzonderlijke IVde afdeeling, ditmaal was de bespreking dezer belangen geheel bewaard voor de algemeene vergaderingen, met

[p. 243]

het gevolg, dat zij er schier volkomen door gevuld werden en de eigenlijke letterkunde op den achtergrond bleef.

Intusschen gaf het op den voorgrond treden van de ‘Vlaamsche Beweging’ den vertegenwoordiger der Nederlandsche Regeering ruimschoots gelegenheid op te merken, hoe de Vlamen niet slechts ijveren voor de Nederlandsche taal, maar ook hoe zij zich beijveren om haar zuiver te houden en sierlijk te gebruiken.

Professor Dr. Paul Fredericq van Gent wekte in de slot-vergadering de aanwezigen op toe te treden tot het Algemeen Nederlandsch Verbond, welk Verbond voortdurend datgene nastreeft wat ook de grondgedachte is van de Nederlandsche Taal- en Letterkundige Congressen.