Afdeeling Semarang,
Zaterdagavond, 13 Nov. '09, te half negen had in 't logegebouw een gezellige bijeenkomst plaats.
Nadat de voorzitter, de heer Benjamins, 't kleine gezelschap, want velen waren om een of andere reden niet verschenen, welkom geheeten had, gaf hij 't woord aan den heer Gombault.
Deze hield een voordracht over eenige vraagpunten betreffende de vereenvoudigde spelling van onze schrijftaal. Hij gaf een overzicht van de wijze, waarop in 't algemeen de spelling der meeste Europeesche talen is ontstaan, hoe de oorspronkelijk zuiver fonetische spelling op den duur een historische werd, waardoor het tegenwoordige verschil in 't schrijven en uitspreken der woorden is ontstaan. Buitendien is de spelling verknutseld in de periode van 't verbasterde humanisme, toen men de hoogste kunst zocht in 't slaafs navolgen van de klassieken. Het streven naar een meer natuurlijke spelling is op te vatten als 't zoeken naar waarheid in de opvoeding van 't kind.
Tal van voorbeelden haalde de spreker uit onze taal aan om te doen inzien, dat de meeste spellings- en geslachtsregels geheel willekeurig vastgesteld, althans op een onnatuurlijke wijze tot stand gekomen zijn.
De heeren Stokvis, Benjamins en Ezerman luisterden den avond op met uitnemend viool- en pianospel en zeer sympathieken zang. De heeren Stokvis en Benjamins brachten de door Röntgen bewerkte oud-Hollandsche boerenwijsjes en contra-dansen ten gehoore en de heer Ezerman zong oude en nieuwe Nederlandsche liederen. De laatste hiervan waren zoo gekozen, dat 't gezelschap kon meezingen en daartoe ook werd uitgenoodigd. Dit bracht de vroolijke stemming erin, vooral onder de leerlingen uit de hoogste studiejaren der H.B.S., jongens zoowel als meisjes. Deze waren uitgenoodigd om bij hen reeds vroeg sympathie op te wekken voor 't A.N.V. Zij vielen uit zich zelf in met 't Wilhelmus, naar aanleiding waarvan de heer Van Lennep hen nog even kort en geestdriftig toesprak. In goede stemming ging 't gezelschap uiteen.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd