Taalbehoud in het buitenland.
In een vorig nummer van Neerlandia deelde ik een en ander mede over het door de dames Meyjes en De Graaff te Londen opgerichte kinderzangkoor en over het goede werk dat zij daarmede hebben verricht voor het behoud van die jeugdige Nederlanders voor den Nederlandschen stam. Heel jong te Londen gekomen, of er geboren, groeien de kinderen in een volstrekt on-Hollandsche omgeving op; onderwijs en spel, 't is alles Engelsen en wanneer er dan nog thuis - omdat b.v. de moeder een Engelsche is - ook al geen Hollandsch gesproken wordt, zou het voorgoed uit zijn met hun Hollanderschap, wanneer niet krachtdadig van buitenaf wordt ingegrepen en de liefde voor taal en volk hun als het ware ingegoten wordt. Dit door dwang doen is natuurlijk onuitvoerbaar en onmenschelijk en daarom kozen die dames een beteren weg: het lied. Door de Hollandsche kinderen - waarvan er verscheiden niet of hoogst gebrekkig Hollandsch spraken, het bijna niet lezen en nog minder schrijven konden - Hollandsche liederen te ee ren zingen, hebben zij het zoo ver gebracht, dat thans alle leerlingen of leden van het koor - zoo men wil - onder elkaar Hollandsch spreken en het vlot lezen.
Maar ook hun zang maakt vorderingen, Zaterdag 20 November gaven de beide dames op ‘Insulinde’, de woning van den heer De Graaff te Highgate, een groot kinderfeest, waarop het zangkoor het pas ingestudeerde ‘Sneeuwwitje’ ten gehoore bracht. Een verrassing waren de reeks levende beelden, die het sprookje verluchtten en die, met den zang, den kunstzin der dames eer aandeden.
Ook andere liederen werden gezongen en er werd gegoocheld door ‘den wereldberoemden Monsieur Le Comte’, die ouderen en jongeren door zijn ongewvenaarde toeren evenzeer verbaasde, zoodat er niet veel verbeeldingskracht noodig is om te begrijpen, dat het een hoogst geslaagd feest was. En de be toonde bijval zij der dames Meyjes en De Graaff een kleine belooning voor haar nobel werk.
J.E.A. REYNEKE VAN STUWE, Vertegenwoordiger van het A.N.V. te Londen.