Nederlandsch gemis aan fierheid.
Uit een brief:
'k Ben pas weer in 't vaderland na een reis door Zuid-West Noorwegen. 'k Heb aan veel tafels aangezeten met vele vreemdelingen en slechts weinig Noren en steeds stond op den disch een Vinkort, nooit een Carte des Vins. Zou dat bij ons zoo zijn? Aan menu's - of wil men liever: spijskaarten - doet men in Noorwegen niet erg. In drie hotels, voor de overgroote meerderheid door niet-Noren bezocht, kreeg ik er onder de oogen; ze waren in 't Noorsch gesteld. Zou dat bij ons zoo zijn??
En wij aten steeds, volgens 't opschrift op de deur, in een Spisesal. Bij ons zou men, bij zulk een vreemdelingen-toevloed, in de salle à manger eten!
Men denke niet dat ik alleen over kleine landelijke hotels spreek.
Bij ons maakt men 't den vreemdeling gemakkelijker, maar waar blijft de fierheid?
(Zou De Hotelhouder, die zoo gesteld is op Schelknopjes - en ander Fransch, dit stukje aan zijn lezers willen voorleggen?
Red.)
* * *
In het Centraal Station te Amsterdam zag ik dezer dagen den trein staan, die 4.15 naar Brussel vertrekt. Aan de Belgische wagens hingen borden waarop:
Amsterdam
over Den Haag - via La Haye
Brussel - Bruxelles.
Op de Hollandsche staat te lezen:
Amsterdam
via La Haye
Anvers.
* * *
Onze briefkaarten voor 't buitenland zijn onlangs iets veranderd. Bovenaan staat thans met groote letters: Carte Postale.
Daaronder, kleun, het verklarende: Briefkaart.
En in den hoek links: expéditeur... Daarachter, tusschen haakjes: afzender.
Den Nederlander een ietsje meer nationale fierheid bijbrengen, moge dat het A.N.V. gelukken, want het is hoog, hoog noodig.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd