Waardeering uit het Buitenland.
De heer J. Stuyt te Parijs schrijft:
‘Het is een groot genot voor Hollanders, buiten Holland wonende, te zien, hoe sinds eenige jaren door Neerlandia en (hier volgen enkele vleiende woorden aan het adres der leiders, Red.) de versnipperde Hollandsche krachten in geheel de wereld weer aaneen geklonken worden of liever weer tot een over geheel de wereld verspreide Nederlandsche eenheid gemaakt worden. Wij beginnen een gevoel te krijgen, dat wij geen verlaten leden van 't ras zijn, geen uitgeslotenen - en dat is een prettig gevoel. Ieder Hollander in den vreemde moet tot eer leven van en altijd trotsch blijven op zijn vaderland, “het goede Nederland”. Men moge verdwaald zijn tusschen de millioenen vreemden, gebukt gaan onder den strijd om 't leven, Neerlandia en hare leiders hebben veroorzaakt, dat ieder Hollander op vreemden bodem thans het gevoel krijgt, dat de “groote moeder”, Nederland, nog aan hem hecht en denkt. Van harte dus geluk gewenscht met uwe pogingen voor 't nieuwe jaar.
Sinds 38 jaar ben ik in het buitenland, waarvan de laatste 25 onafgebroken. Gedurende 25 jaren heb ik geheel Europa, Azië, Afrika en N.-Amerika bereisd, doch altijd ben ik trotsch gebleven op mijn Nederlanderschap en mijne vrouw, in Frankrijk geboren, heb ik het Hollandsch geleerd en zij spreekt het zoo goed als ik.’
* * *
Hierbij sluit zich aan deze aanhaling uit een brief van den heer Herman Smit Azn. te Palanga, Humpata (W.-Afrika):
‘Voor alles verblijdt het mij zeer u te kunnen melden, dat mijn sympathie met het streven en het doel van ons Verbond nog steeds onveranderd is, of liever wel veranderd, maar in dien zin dat ik steeds meer liefde voor uwen arbeid voed.’
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd