Nederlandsch in België.
Uit Brussel wordt ons geschreven:
De heer Esser klaagt terecht over de verwording, verhoogduitsching onzer taal in Noord-Nederland. Wat zou hij zeggen over hare verfransching in Zuid-Nederland?
Onze dagbladschrijvers bijzonder kunnen geen Vlaamsch (De schr. bedoelt natuurlijk: onze dagbladschrijvers in 't bijzonder kennen geen Vlaamsch, Red.). Hier is een bloemlezing uit de besten hunner:
In Wallonië onderwijst het Waalsch zich niet meer.
Een priester die zich op den trein bevond kon hem nog de biecht hooren.
Wij bevonden ons liggend, zittend, rechtstaande.
De Japanners vechten met bijval.
Het vuur gebeurt aan zijn beddegoed.
De Russen maakten eene verkenning, daarna maakten zij een uitval en maakten vele gevangenen.
Men verliet zich in gissingen.
Die twee vrienden hebben gebroken.
Man en vrouw hebben zich gescheiden.
De schrijver had er nog bij kunnen voegen de vertaling van het volgende Bericht (Avis) aan verzenders van goederen.
‘De koopwaren met ijzeren weg of boden verzonden zullen moeten op den oogenblik hunner ontvangst, in tegenwoordigheid van den bediende met hunne bestelling gelast, gewegen worden.
Indien hun gewicht niet gelijk gevonden wordt met dit op den vrachtbrief aangeduid, zal eene aanklacht moeten, aan het bestuur met hunne verzending belast ingediend worden.
Bij gebrek van hiervan te volkomen zal de bestemmeling zonder toevlucht tot den afzender blijven.’
Kunnen de Vlamingen niet eens nieuwe pogingen doen voor 't verkrijgen van goede vertalers o.a. bij de spoorwegmaatschappijen?
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd