[De Scherpschutters van Euid-Afrika (vervolg)]
te Lang-Nek, een der passen van het Drakengebergte maar dapper vechten de Boeren en heldhaftig strijden ze tegen de Engelschen. Deze geven het eindelijk op en met schrik en ontzetting staren ze op de dood en verderf spuwende hoogte, door de Boeren bezet. Schitterend is de overwinning der Boeren; maar hierbij laten ze het niet. De dappere generaal Nikolaas Sm t zal de troepen te gemoet gaan, die afgezonden zijn om Colley's leger te versterken. Afgetobd van den moeilijken en gevaarvollen tocht komt hij met zijne dapperen bij Schuinshoogte aan. De Engelschen wachtten hen af en profiteerende van de vermoeienis der Boeren vielen ze hen aan. Hevig was de strijd; tot overmaat van ongeluk viel de avond in. Het was een vreeselijke nacht; de wind gierde, de regen viel bij stroomen. Te vergeefs trachtte Joubert van uit Lang-Nek generaal Smit ter hulp te snellen: hij bleef halfweg steken. Maar wederom werden de Engelschen geslagen en schitterender dan ooit was de overwinning der Boeren.
Nu zijn wij op den terugtocht van het kommando onder generaal Smit. Hier treffen wij Dirk Kloppers aan met zijn gezelschap; maar Teunis den leeuwenjager vinden we niet meer. Door verraad had Kees Botter, de Engelsche spion, Dirk in handen weten te krijgen; maar nauwelijks was dezes verdwijning opgemerkt, of Jan en Teunis zetten hem achterna. Nog kwamen ze juist in tijds om een moord te voorkomen; maar Teunis moest zijne getrouwheid met den dood bekoopen. Door den dolk van Kees Botter getroffen, zonk hij ter aarde neder en hier niet ver van het Drakengebergte, hier op Transvaalschen bodem hebben ze hem begraven.
***
Eindelijk begonnen de dappere Boeren de aandacht te trekken. Met belangstelling volgde de gansche wereld den heldenstrijd van dit kleine, moedige volk. Eindelijk ook scheen een einde te zullen komen aan den strijd: een wapenstilstand werd gesloten. In het binnenste van generaal Colley kookte en gistte het echter. De versterkingstroepen van generaal Wood waren in aantocht en nog had hij geen wraak kunnen nemen over de geleden nederlaag. Niettegenstaande den wapenstilstand, trachtte hij heimelijk 's nachts den Amajuba te bezetten, en werkelijk: hij deed het. Verwonderd zagen de Boeren 's auderen daags op, toen ze den Amajuba door den Engelschman bezet zagen; maar nog meer verwonderd was generaal Colley, toen hij de Boeren onverwachts den Amajuba, dien hij onneembaar achtte, zag bestormen. Onder het gefluit der Engelsche kogels beklimmen de Boeren den berg. Dirk Kloppers heeft gedurende den strijd Kees Botter herkend. Als twee tijgers snellen ze op malkander toe, maar eer de verrader tot bij Kloppers genaderd is, heeft Dirk hem een kogel door het hart gejaagd en stervend zakt Kees Botter ter aarde neder. Dat de Boeren zich hier nogmaals dapper gedroegen, bewijst hun nieuwe overwinning. Colley schoot het leven bij dit laatste waagstuk in. Thans volgde de vrede.
In den morgen van den 15den Maart verscheen Paul Kruger in het Boerenlager van het Drakengebergte. Halverwege tusschen het Engelsche en het Boerenkamp stond de groote tent, waar de vredesonderhandelingen werden gevoerd. De conferentiën duurden van 16 tot 23 Maart. Eindelijk herkreeg het Transvaalsche volk de zoo vurig begeerde staatkundige vrijheid..
Het Boeren-kommando kon, na een veldtocht van drie maanden, huiswaarts keeren en weder liggen de passen van het Drakengebergte, de poorten der Transvaal, eenzaam en verlaten.... En de trouwe wacht van het Drakengebergte spoedt huiswaarts, naar vrouwen en kinderen, want geen vijand bedreigt meer de poorten des lands.