De Vlamingen in Italië.
De National bruxellois deelt het volgende mee:
‘Nasporingen in de archieven van Florence lieten M. Beckaert, beambte bij het Toezicht op de Schoone Kunsten, toe een zeer belangwekkend feit vast te stellen uit de geschiedenis van ons land. Dat feit is het bestaan van een Vlaamsche broederschap in deze stad van de 15e tot de 16e eeuw. Een heele Vlaamsche kolonie had zich in deze stad neergezet.
De oudste stukken, die daarop betrekking hebben, klimmen op tot het jaar 1420. De broederschap werd genoemd naar de H. Barbara en den H. Quirinus. Ze had haar lokaal in een kapel van de kerk van de Santissima Annonziata. Ze omvatte de Vlamingen en de Noordduitschers, die in een Latijnsche stad zich door een gelijkaardige taal tot elkaar aangetrokken voelden. Onze lezers weten immers, dat het Duitsch, dat aan de boorden van de Oostzee gesproken wordt, zoozeer op het Vlaamsch lijkt, dat onze landgenooten zich zonder moeite te Hamburg doen begrijpen.
De Paus Paulus II stond aan dat gild in 1451 bijzondere aflaten toe; de Paus Paulus IV deed hetzelfde in 1618.
De broederschap van Ste-Barbara en St-Quirinus werd slechts in 1785 ontbonden, door een groothertogelijk besluit dat alle gemeenschappen en broederschappen van Florence ophief. Haar wapenschild was zilver met een toren van keel.
Uit zekere stukken uit dezelfde archieven blijkt het bestaan van een dergelijke Vereeniging te Vonetië in 1383.’