Emile Van der Velde en 't Nederlandsch.
Het Belgisch socialistisch kamerlid E. Van der Velde hield te Amsterdam in Concordia een redevoering over het collectivisme en moest zijn spijt er over betuigen, dat hij in het Fransch en niet in zijn moedertaal, het Nederlandsch, de aanwezigen kon toespreken. Maar zijn vader kende op zijn 15e jaar geen woord Fransch en ondervond van dat gebrek aan kennis vele bezwaren. Als reactie daartegen gaf hij aan spreker een geheel Fransche opvoeding en op zijn beurt ondervond spreker nu hoe belemmerend het in België voor de propaganda is dat de Fransche propagandisten geen Nederlandsch kunnen spreken.
Wel, dan moet Van der Velde er voor zijn om de verbreiding van de kennis van onze moedertaal in de hand te werken, hetgeen gebeuren kan door degelijke inrichting van 't onderwijs in 't Nederlandsch, we zullen niet zeggen in Waalsche, maar b.v. in Brusselsche scholen waar onze taal door het Fransch verdrongen wordt en zelfs in vele Vlaamsche scholen, waar een logische en doelmatige opvoeding van 't volk aan de studie van een vreemde taal opgeofferd wordt.
Maar zijn de socialen in dezen wel te vertrouwen? Anseele verklaarde op een meeting ingericht door de Jonge Wacht van het Willems-Fonds dat de socialisten de Vlaamsche quaestie zouden opgelost hebben; dat hij in de Kamer de volkstaal zou gesproken hebben. Hij sprak er nooit dan Fransch of 'tgeen hij daarvoor hield.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd