Den Nederduytschen Helicon

Daer saghmen die arbeydtsame Dorplieden terstont met eenen begheerlijcken lust ontsteken, wenschende alreede hunne noch groenwassende vruchten, te moghen sien so geelrijp, als sy de selve in sangh daer hoorden uytbootsen, ja begonden hun selven hier door soo te kittelen, datse byna meenden, dat den rijpen oogst al haest behoorde voor deure te wesen, ende eenen onder al noch verder dinckende, begonde aen te heffen een vermakelijck

Herfst - Liedt:

Op de wijse, Swinters Somers even groen.

GHy Borne Nimphen, Vliet Nayaden,
Steeckt blijde nu dijn hoofden uyt,

[p. 191]

 

Want Triton komt met vocht versaden,

 

Die retigh dorr' met loof end' kruyt

 

Benaut is door den vocht verslinder,

 

Dats Phaeton, die door stoutheyt groot

 

Ded' u end' oock Driaden hinder,

 

Maer loon zijns wercks is nu zijn doot.

 

2. Ghy droeve Nimphen meught herscheppen

 

Met groot verlangh nu aessem we'er,

 

Ghy Stroomen oock u vlietigh reppen,

 

End' doen na wensch een blijden keer,

 

Om laven dorstighe Vliet-Goden,

 

Die langh daer naer hebben verlangt,

 

Elcks drooghe hert, dien aengheboden

 

Dienst, gheerne danckelijck ontfangt.

 

3. Nu Pluto dertel met ghenuchten

 

Ooghweyigh op zijn Waghen rijdt,

 

Doet voeren Ceres voedtsaem vruchten

 

Ter schueren in, met lust end' vlijt,

 

Den overvloet doet hem soo blaken,

 

(Of schoon Ops dochter is beroert)

 

Dat hy wellustigh wil ontschaken

 

Proserpina, die hy med' voert.

 

4. Siet, Bacchus sterck komt ooc geladen

 

Met dick ghebeyde trossen gaen,

 

Zijn blijd' ghelaet met vrye daden

 

Hy elck een mildelijck biedt aen,

 

Zijn druck verdrijvigh sap seer kluchtigh

 

Verheughen doet het Mensch ghemoedt,

 

Dies droefheyt, angst, en zorge vluchtigh,

 

Vertrocken henen met der spoet.

 

5. De suyver Ceres nut end' deughdigh

 

In vruchtbaer Vestas huys men doet,

 

Op dat met Phoebus' tweelingh jeughdigh

 

Sy kom' in nieu bekrooningh zoet,

 

End' Milon schijnt zijn maght oock proeven

 

Met yserighen harden vuyst,

[p. 192]

 

Veel dieren sterck tot 's Menschs behoeven,

 

Met felle kracht hy neder buyst.

 

6. In vollen Herfst elc kloec huys-zorger

 

Kan hem van alles soo voorsien,

 

Dat als ghe-win-teer (als verworgher

 

Van voorraet) komt hem fel bespien,

 

Gheen Poris hem en quell' armoedigh,

 

Maer dat hy wijs end' stadigh leyt

 

Zijn sinnen, om 't besorghde vroedigh

 

Te bruycken in der maticheyt.

     Als Riet Wijckt Niet.