Momus hutspot.
Op den 1sten April laatstleden, was mij het onuitsprekelijk geluk te beurt gevallen, van twee lieve, welschapene katjes te mogen verlossen. De zaligheid des hemels scheen over mijn gezin, met volle emmers, te zijn uitgestort. Met de grootste dankbaarheid genoten ik en mijn dierbare kater het geluk van vader- en moederschap, en onze aardsche vreugde scheen geen einde, dan met ons aardsch bestaan, te moeten nemen. Reeds zagen wij in de toekomst onze lieve kleinen opgewassen, en de steunstok geworden onzes allergelukkigsten ouderdoms.... Maar helaci! naauwelijks hadden onze beminde spruiten het daglicht aanschouwd, of zij werden weder in de duisternissen des doods onmeêdoogend gedompeld! Ja, onze veelbelovende lievelingen zijn bezweken, en al de vreugden onzes levens zijn ons ontrukt geworden! Met mijn dierbaren kater stare ik mijne diep betreurde katjes weenend na. Moge ik, in mijne droefheid, den moed vinden om niet onder den last van dit treffend verlies te bezwijken, en mijne pligten als huiskat van Momus Burelier te blijven vervullen.
RUMINAGROBIS,
Huiskat van den bovengemelden Momus.
Op uitdrukkelijk verzoek van de overledenen, zal geen uiterlijk teeken van rouw aangenomen worden. Vrienden en bekenden gelieven deze algemeene tevens als bijzondere kennisgeving aan te nemen.
Euver korts leet yn Daam van de stad subito den Doctoer rope. Koelik woas heer binne gekomme of ze begon te keke, och leven Doctoer! help mig tog gauw, ig geleuf dat ig in miene sloap yn leventige moes heub oafgeslik. Den Doctoer dit hurende, maakde yn twiefelegtig gezig, en wis neet of heer wel zien oere koes betrouwe - Joa, joa, zag de Juffrouw, het is wie ig het ug zek. Ig sleep ongeleukkig met de mond ope, en toen is mig die moes de keel oafgekrope, en noe veul ig ze gans zeker in miene moag biete, um weer oet te konne komme.
Huurt ins, zag heur den Doctoer gans serieus, es dat zoe is, daan kin ig gyn ander remedie, es van dadelik yn kat oaf te slikke, dan zal die de moes wel vaange.
Tragikke scène. - Yne jonge mins, dee men rekent onder de zoegeneumde Lions van Mastreeg, doordronge van leefde veur juffrouw...... noam euver 14 doag, in yn terribel acces van delire amoureux, de stoutigheid van heur te omhelze. - De juffrouw zig zelfs vergetende, met dat te permiteere, lag doabove nog heur blond keupke op zien schouwers - noe geveulde zig de jonge mins neet mie van die groete som van geleuk die heum euverkwoam, en, met yn attitude à la Talma, worp heer zig aon heur veuy en!!!! scheurde zig de pantalon.
De jong lui die de fantaisie zouwe hubbe, s'oavends laat visite oan de meeg te make, en die, de deur touwvindende, touwvlug tot de venster zouwe numme, deegen good, zich van te veure te verzekere of gein negel in de veurgevel geslage zien, um, es het kwestie is de plaat te poetsen, zich neet geforceerd te zien van ei gedeelte van hun brook as heurbreef achter te loate.
Al weer yne neuye Poëet!!!
De volgende veerse zien oan de redactie ingezonde, veer verzeuke den auteur van zig bekint te make, want zoe 'n talente mage neet verborge blieve:
Es de zon schynt, is het werm,
Dee gyn eurt heet, dee is erm.
Dee bescheemd is, is gejeneerd.
Dee verleefd is, weurt gedupeerd.
Auteursrechtvrij