Missen en gezangen

70

Ô wat guns-te; ons be-we-zen! 't Schepzel heeft niet meer te vre--zen, als het
op de gif-ten ziet; die het van zijn God ge--niet, als het op de gif-ten ziet
die het van zijn God geniet. Kan Gods goedheid, ver-der Strekken, om den mens tot zig
te trekken, als het geen hij heeft ge--daan? 't Schep zel mag, tot Kristus gaan.
Ô wat mildheid! wie kant vat-ten? God en heeft geen grooter Schatten 't Schijnt zijn
magt hier paalen heeft: want hij ons zijn zel--ven geeft. 't Schijnt zijn magt hier paalen heeft:
want hij ons zijn zelven geeft. Die hem e---ten, door hem le---ven hij kan ons niets groo-
ter geven, 't gaat ver' bo-ven het ver-stand, hoe Sterk is, die liefdens band!
On-ze Heiland, komt zig Schenken tot een Spijs; die niet kan krenken al die
weer-dig hem ge-niet. ah wat gunst een mens geschied, al die weer-dig hem ge-niet!
ah wat gunst een mens geschied! Uijt zijn Schatkist, gaat hij haa-len hulp, en troost vooral-
le kwaalen; waar door hij ons on-derschraagt gaat tot hem, die las-ten draagt.
Zijt gij hongrig; gaa nu e--ten; maarvoor al met rein ge-we-ten. zijt gij
ziek, ge kwest, gewond, de---ze spijs maakt thert ge--zond. zijt gij ziek, ge-kwest, ge--wond,
de--ze spijs maaktthert ge-zond. Zijt gij droevig, gaat nu drin-ken wijn, die droef-heid doet
verzinken, zoo gij vro-lijk zijtvan geest, komt voor al, op tbruilofts feest.