Minnedichten uit Ter Doest

[p. 1]

[Minnedichten uit Ter Doest]

O reine wiif ghi doet mi pine
ghi sijt mire herten medicine
die door hu leghet ondervoet
Jn droufheden staet mi langhe te sine
wildi niet den wille mine
Min wel geren huwen moet
ghe[na]den lief up rechte minne
h[u gheheel] siin mine viif sinne
w[ant] ghi hebse in huwe ghenaden
ghi sijt miins herten conighinne
ontsluut hu herte ende laet mi inne
of droufheden mach ic niet ontwaden
lieuelic wiif up rechte trauwe

[p. 1]

 

wilt nv corten minen rauwe

 

ende laet mi met solace leuen

 

sturt wt van der minnen dauwe

 

des biddic hu miins herten vrauwe

5

want nemmermeer willic hu begheuen

Miin doghen willic met vruechden draghen
up auentueren watt[er] ghesciet
want al wildic mi vercnaghen
Mi ne ware dies te beter niet
de sulke sout sien hi soude mi claghen
nochtanne ware lief hem miin verdriet
Jc wille mi blidelike ghelaten
al legghic nv ondervoet
Si sullens verdrouuen die mi haten
want ic pense in minen moet
Jc sals comen te goeder baten
al hebbic noch cranken spoet
al toghe [ic een] scone ghelaet
[te] min[der] so ne es niet miin doghen
[gaue] ic te kenne al minen staet
Jc souder ooc lettel of verhoghen
het heift de sulke ghesproken quaet
Ende mi harde zere beloghen
Eer dit spel ten ende gaet
hi salre warden bi bedroghen